Zaskakujące fakty, informacje i ciekawostki o Iraku

Stolica Iraku, Bagdad, znajduje się w środkowo-wschodnim regionie kraju.

Irak jest krajem Azji Zachodniej.

Oficjalna nazwa kraju to Republika Iraku.

Irak graniczy z sześcioma krajami: Jordanią na zachodzie, Syrią na północnym zachodzie, Turcją na północy, Iranem na wschodzie oraz Kuwejtem i Arabią Saudyjską na południu.

Językami urzędowymi Iraku są arabski i kurdyjski.

Płodny region między dwoma słynnymi rzekami, Tygrysem i Eufrat, umożliwił wczesną stabilizację ludności Iraku już w VII w. p.n.e. Obszar ten miał wiele nazw w historii, w tym Al-Jazirę („wyspa”) w języku arabskim i Mezopotamii („ziemia między dwiema rzekami”) w języku greckim.

Liczba ludności Iraku wynosi 37 mln osób.

Powierzchnia Iraku wynosi 437 072 km2.

Góra Cheekha Dar wznosi się na 3 611 m n.p.m. i jest najwyższym szczytem w Iraku.

Irak posiada 5 wpisów na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Ważne wynalazki, takie jak 60-minutowa godzina i 60-sekundowa minuta, koło, pierwsze mapy świata i dokładny kalendarz – wszystko to powstało w Iraku.

Irakijczycy zajmują się pszczelarstwem od ponad 5000 lat. Dla większości irackich rodzin miód jest ważnym źródłem dochodu i pożywienia.

Irak po raz pierwszy wziął udział w igrzyskach olimpijskich w 1948 roku i zdobył tylko jeden medal, brąz w podnoszeniu ciężaru podczas Igrzysk w 1960 roku. Irak nigdy nie brał udziału w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich.

Ponad połowa Amerykanów uważa, że wojna w Iraku zakończyła się impasem. Ponad połowa respondentów uważa, że administracja prezydenta Busha wprowadziła społeczeństwo w błąd co do tego, czy Irak posiada broń masowego rażenia. Mniej więcej połowa twierdzi, że zaangażowanie USA miało negatywny wpływ na tamtejsze życie, a siedem na dziesięć osób twierdzi, że pieniądze wydane na wojnę są jedną z przyczyn złej gospodarki.

Podczas wojny iracko-irańskiej w latach 80-tych Saddam Husajn był sojusznikiem Stanów Zjednoczonych.

Podziemne bunkry zbudowane dla Saddama Husajna zostały uznane za praktycznie niezniszczalne, ponieważ były w stanie oprzeć się bezpośredniemu uderzeniu 2 000 kilogramowej bomby trotylowej. A bunkry były tak głębokie na90 metrów pod ziemią.

Firma, która wybudowała bunkry dla Saddama Husseina, zbudowała również schroniska przeciwlotnicze dla III Rzeszy Adolfa Hitlera.

Bunkier zbudowany specjalnie dla piątego prezydenta Iraku (Saddama Husajna) nie był tylko małą kryjówką w czasie wojny. Został wyposażony w udogodnienia, takie jak basen, pokój rekreacyjny, kuchnię dla smakoszy oraz przedszkole dla wnuków Saddama Husseina.

Kolejnym dodatkiem do tego nowoczesnego bunkra była „sala wojenna”. Pomieszczenie zostało obłożone najnowszymi technologiami, tak aby dyktator mógł monitorować działania na ziemi.

Podziemne tunele i bunkry dla irackiego dyktatora zostały zbudowane w latach 70. i 80. przez inżynierów z Jugosłowii.

W marcu 1988 roku Saddam Husajn zarządził atak chemiczny na Kurdów w północno-irlandzkim mieście Halabja, zabijając 5000 osób. Stany Zjednoczone wyraziły wówczas przerażenie tym aktem, ale nadal wspierały Husseina.

Bagdad posiadał labiryntową sieć podziemnych tuneli, które miały rozciągać się przez kilometry. Była w stanie pomieścić tysiące Irakijczyków, szpitale, a nawet wojskowe posterunki.

Bunkier i tunele zostały zbudowane na rozkaz generała Saddama Husajna dla jego ochrony w przypadku wojny. Koszt budowy tych bunkrów pokrywany był z ropy naftowej.

W grudniu 2011 roku ostatnie wojska amerykańskie w Iraku wycofały się z kraju, kończąc prawie dziewięcioletnią wojnę. Było to największe wycofanie wojsk amerykańskich od czasu Wietnamu.

Popularna opowieść Alibaba i czterdziestu złodziei powstała około 1000 lat temu w Iraku.

Według raportu UNHCR z 2010 roku Irakijczycy byli drugą co do wielkości grupą uchodźców na świecie – 1,8 miliona Irakijczyków szukało schronienia w krajach sąsiednich. Największa grupa pochodziła z Afganistanu, gdzie przebywało 2,9 mln uchodźców.

Irak znany jest z rojów szarańczy. Największe roje mogą składać się z 40-80 milionów owadów i mogą przemieszczać się przez ponad 10 km dziennie. Ostatnie odnotowane duże roje szarańczy, które przetoczyły się przez kraj w 1987 i 1989.

Najstarszy znany system pisania został stworzony około 3200 roku p.n.e. w Iraku i znany jest pod nazwą cuneiform. Zamiast alfabetu użyto około 600 znaków, z których każdy oznaczał określoną sylabę lub słowo.

Irak ma wąski odcinek wybrzeża o długości 58 km w północnej części Zatoki Perskiej.

Kobiety w Iraku cieszyły się większą swobodą niż w innych krajach regionu. Jednak od czasu wojny w Zatoce Perskiej ich sytuacja pogarsza się. Grupy religijne próbują zmusić kobiety do ukrywania ciała.

Tygrys i Eufrat to dwie główne rzeki Iraku. Rzeki te w znacznym stopniu przyczyniają się do tego, że ziemia Iraku jest bardzo żyzna.

Głównymi grupami etnicznymi, z których składa się Irak, są Arabowie, Kurdyjczycy, Turkomani i Asyryjczycy.

Irak uzyskał niepodległość od Wielkiej Brytanii w 1932 roku, a w 1958 roku został republiką.

Mezopotamia – region, który w przybliżeniu odpowiada współczesnemu Irakowi, nazywany także „lądem wśród rzek” pomiędzy rzekami Tygrys i Eufrat, jest uważany za jedną z kolebek cywilizacji.

Wiszący Ogród Babiloński w pałacu Nabuchodonozora II został uznany za jeden z siedmiu cudów starożytnego świata.

Założyciel chemii, Jabir Ibn Haiyan był w średniowieczu lekarzem i alchemikiem w Iraku.

Uważa się, że Arka Noego została zbudowana w Iraku.

W wieku 32 lat Aleksander Wielki zginął w pałacu Nabuchodonozora II w Babilonie.

W 1923 roku Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych orzekł, że mieszkańcy Bliskiego Wschodu są Kaukazami, ale nie są „biali”, ponieważ większość laików ich za takich nie uważa. W 1946 roku zmienił swoją opinię. Obecnie w spisie powszechnym USA Irakijczycy i inni mieszkańcy Bliskiego Wschodu, w tym Żydzi, uważani są za „białych”.

Irak jest domem dla rodzimych imperiów Akkadyjskiego, Asyryjskiego, Babilońskiego i Sumeryjskiego.