15 interesujących ciekawostek o Gniewosz plamisty

Gniewosz plamisty to gatunek węża, który nie jest niebezpieczny dla człowieka i występuje w wielu miejscach w Europie oraz zachodniej Azji. Co warto o nim wiedzieć? Poniżej znajdują się wybrane ciekawostki.

1. Gniewosz plamisty wyróżnia się drobną budową, ale może być całkiem długi. Dorosły samiec gniewosza może mieć około 75 centymetrów długości, a samica nawet do 90 centymetrów.

2. Barwa jego ciała może mieć odcień rdzawobrązowy lub brązowy, a na głowie ma plamkę w kształcie serca lub podkowy. Na grzbiecie z kolei pojawiają się dwa lub cztery rzędy plam, które sprawiają, że gniewosz plamisty często jest mylony ze żmiją zygzakowatą.

3. Gniewosza plamistego najczęściej można spotkać w miejscach silnie nasłonecznionych i suchych. Uwielbia tereny kamieniste, zarośla i trawy, w których może się schronić.

4. Gniewosze plamiste mają dość ograniczony jadłospis. Odżywiają się niemal wyłącznie jaszczurkami i padalcami. Zdarza im się jednak sięgać po płazy, pisklęta lub drobne ssaki, ale jest to rzadkość.

5. Zdobywanie jedzenie przez tego węża to dość makabryczny proces. Zaczyna się od oplatania ofiary swoim ciałem i obezwładnienia jej. Następnie gniewosz zjada ją martwą lub żywą, jeśli nie udało mu się jej udusić.

6. Okres godowy gniewosza plamistego trwa w kwietniu oraz maju. Pod koniec sierpnia lub w pierwszej połowie września na świat przychodzą młode, które mają od 10 do 15 centymetrów długości. Samica składa od czterech do dwudziestu jaj, ale zdarza się często, że nie wszystkie młode węże przeżywają.

7. Największym zagrożeniem dla gniewosza plamistego jest człowiek, a konkretnie jego działalność. To właśnie przez nią węże te tracą swoje naturalne siedliska. Szczególnie szkodzi im wypalanie traw.

8. Naturalnym zagrożeniem dla gniewosza plamistego są tchórze, gronostaje, lisy, kuny i ptaki. Dla zwierząt tych węże stanowią smaczny przysmak.

9. W Polsce gniewosz plamisty znajduje się pod ochroną. Znajduje się on w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt i jest gatunkiem wysokiego ryzyka, któremu grozi wyginięcie.

10. W naszym kraju gniewosza można spotkać przede wszystkim w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, w Pieninach oraz na Roztoczu. Sporo osobników zaobserwowano również w dolinie Odry oraz w Borach Dolnośląskich.

11. Na okres zimowy gniewosz plamisty zapada w hibernację, która trwa od października do kwietnia. Ich metabolizm w tym czasie zwalnia do tego stopnia, aby pozwolić im przeżyć do wiosny. Już w kwietniu ponownie można obserwować je w słonecznych miejscach. Zimowanie odbywa się w norach, kamieniołomach lub nasypach z gałęzi.

12. W okresie godowym samce gniewosza są bardzo pobudzone i agresywnie nastawione do innych samców. Dochodzi nawet do spektakularnych starć między nimi.

13. Kopulacja gniewosza może trwać nawet czterdzieści pięć minut. Później samiec czasami towarzyszy samicy jeszcze przez jakiś czas.

14. Gniewosz plamisty w ogóle nie posiada zębów jadowych, dlatego zdobywanie jedzenia zależne jest wyłącznie od jego siły.

15. Swoją nazwę gniewosz zawdzięcza legendom o jego agresywnym zachowaniu, ale w rzeczywistości spotkanie z nim w ogóle nie jest groźne dla człowieka.