Atlantyda ciekawostki i mało znane informacje

Zaginione miasto Atlantydy, po raz pierwszy przywołane przez starożytnego greckiego filozofa Platona ponad 2300 lat temu, jest znane jako jedna z najstarszych i największych tajemnic świata.

Według Platona, utopijne królestwo wysp istniało około 11000 lat temu i pewnego dnia tajemniczo zniknęło.

Największymi pytaniami, które bagatelizują umysły wszystkich naukowców, jest to, gdzie jest Atlantyda. Narracje sugerowały, że uważa się, iż miasto zatonęło w morzu po trzęsieniu ziemi lub tsunami.

Podczas gdy niektóre teorie sugerowały, że Atlantyda znajduje się na Morzu Śródziemnym, u wybrzeży Hiszpanii, wiele osób twierdziło, że może być nawet pod Antarktydą. Przez długi czas Azory uważano za miejsce lokalizacji miasta Atlantydy.

Legenda głosi, że miasto Atlantyda zostało zbudowane przez Posejdona – Boga Morza, burz i trzęsień ziemi – kiedy zakochał się w śmiertelnej kobiecie Cleito.

Według tej historii Posejdon przemierzał świat, starając się znaleźć największą wyspę, aż do momentu, gdy dotarł do największej z nich – Atlantydy i znalazł w niej ludzi, którzy byli piękniejsii i inteligentniejsi niż reszta ludzi.

Podczas gdy wielu uważa, że historia jest mitem stworzonym przez Platona, aby zilustrować jego teorie na temat polityki, inni twierdzą, że opiera się ona na prawdziwej katastrofie historycznej.

Według relacji Platona, napisanej około 360 p.n.e., Atlantyda była wielką potęgą morską położoną na Atlantyku.

Była ona większa niż starożytna Libia i Azja Mniejsza, czyli współczesna Turcja.

Niektórzy uważają, że mit Atlantydy został zainspirowany powodziami na Morzu Czarnym około 5000 lat p.n.e. – wydarzenie, które mogło również stworzyć opowieści o powodziach, które pojawiły się w Starym Testamencie.

Ciekawostki o Atlantydzie

Na szczycie centralnego wzgórza zbudowano świątynię ku czci Posejdona, w której znajdował się gigantyczny złoty posąg Posejdona jadącego na rydwanie ciągniętym przez skrzydlate konie.

Za miastem leżała żyzna równina o długości 530 km i szerokości 190 km otoczona innym kanałem służącym do zbierania wody z rzek i strumieni gór.

Klimat był taki, że co roku możliwe były dwa zbiory. Jeden zimą zasilany przez deszcze, a drugi latem przez nawadnianie z kanału.

Oprócz zbiorów, wyspa dostarczała wszelkiego rodzaju zioła, owoce i orzechy. Wyspę przemierzało mnóstwo zwierząt, w tym słonie.

Przez pokolenia Atlantyjczycy żyli prostym, cnotliwym życiem. Ale powoli zaczęli się zmieniać. Chciwość i władza zaczęły ich korumpować. Kiedy Zeus zobaczył niemoralność Atlantyków, zebrał innych bogów, aby wymierzyć odpowiednią karę.

Wkrótce, w jednym gwałtownym przypływie, wszystko przepadło. Wyspa Atlantydy, jej mieszkańcy i pamięć o niech zostali pochłonięci przez morze.