Zeberki – Żywienie, Rozmnażanie, Choroby, Hodowla

Amadyna zebrowata zwana również zeberką to niewielki ptaszek z czerwonym dzióbkiem, pochodzi z Australii. Jego hodowla jest dość prosta. Zeberki były już hodowane w XVII wieku, nie sprawiają wielkiego kłopotu. To mało wymagający skrzydlaty przyjaciel, który nie znosi samotności.

Jeśli chcemy mieć zeberki w swoim domu,  powinniśmy kupić przynajmniej  parkę, którą umieszczamy w dużej klatce lub wolierze wykonanej z drobnej siatki. Ptaki cechuje dymorfizm płciowy, samczyk jest bardziej kolorowy, wyposażony w charakterystyczne rdzawe policzki. Istnieje oczywiście wiele zmutowanych odmian tego ciekawego, ruchliwego stworzonka.

Jest ładne, ma dużo wdzięku, jego śpiew przypomina brzmienie niewielkiej trąbki.

Podstawy hodowli zeberek

Ich naturalnym środowiskiem są tereny Australii, więc trzeba zapewnić im odpowiednią temperaturę w porze jesiennej i zimowej. Możemy trzymać je w klatce, minimalne wymiary zalecane przez hodowców i pracowników sklepów zoologicznych- 50x30x40 cm, lepszym rozwiązaniem jest bardziej obszerna woliera ogrodowa, którą w ciepłe, słoneczne miesiące umieszczamy na zewnątrz.

Warto zaopatrzyć się w piasek z pokruszonymi kawałkami muszli, które są cennym źródłem potrzebnego ptakom wapnia. Przede wszystkim musimy zapewnić ptakom właściwy pokarm i odpowiednią ilość wody. Zeberki to typowe ziarnojady, w sklepach zoologicznych dostępne są odpowiednie mieszanki ziaren, wodę powinniśmy wymieniać dwa razy dziennie.

Można ją suplementować witaminami C i D. Dietę wzbogacamy umieszczając wewnątrz klatki jajeczne smakersy, kawałki owoców, z ziół polecane są między innymi: mniszek lekarski, bazylia i babka lancetowata. Ptaszki lubią wodne kąpiele, więc by było im przyjemnie warto również pomyśleć o kąpielówce i basenikach wodnych, które przymocowujemy do prętów klatki. Rzecz jasna jeśli myślimy o rozmnażaniu, musimy pomyśleć o budce lęgowej i materiale do wymoszczenia gniazdka.

Rozmnażanie zeberek

To ptaki, które w swym  naturalnym środowisku rozmnażają się w porze deszczowej, w hodowli mogą się rozmnażać przez cały rok. Samica znosi od 4/6 nawet do 8 jajek. Czas ich wysiadywania wynosi około 12 dni. młode opuszczają gniazdo po 22 dniach, ich okres pierzenia trwa osiem tygodni. W czasie lęgu warto zadbać o wzbogacenie pożywienia ptaszków, jeśli karmimy je dwa razy dziennie, w okresie lęgowym dodajemy jedno karmienie. Młode ptaszki upierzeniem przypominają samiczkę, mają czarne dzioby.

Ptasie choroby

Jeśli chcemy ich uniknąć, koniecznie zadbajmy o codzienną higienę klatki lub woliery. Duże znaczenie ma także zapewnienie ptakom odpowiedniego oświetlenia, by nie narażać skrzydlatych ulubieńców na stres, zeberki kochają słońce. Należy systematycznie czyścić poidła i żerdki, oraz wymieniać podłoże. Najczęstsze schorzenia związane są z ich układem oddechowym, mogą zdarzać się złamania i zwichnięcia. Pasożyty, pierwotniaki i drobne roztocza powodują infekcje i biegunki, ich rozwojowi zapobiega dbanie o czystość pomieszczenia dla ptaków. Brak odporności związany jest też często z wadami genetycznymi. Infekcje oczu często wywołuje pocieranie głowy o brudne żerdzie.