15 Intrygujących Ciekawostek o Wiszących Ogrodach

Wiszące ogrody królowej Semiramidy zaliczane są do grona siedmiu cudów świata starożytnego. Mieściły się na terenie Babilonu, który znajdował się na terenie obecnego Iraku. Ogrody powstały na zlecenie króla Nabuchodonozora II, który pragnął sprezentować swojej żonie coś wyjątkowego. Ametis pochodziła z Medii i po przyjeździe do Babilonu tęskniła przede wszystkim za bujną roślinnością. Nie ma stuprocentowego potwierdzenia, iż ogrody istniały naprawdę, choć wiele historycznych źródeł potwierdza, że tak właśnie było.

1. Ogrody wznosiły się na specjalnych tarasach. Skomplikowana konstrukcja sprawiała wrażenie, jak gdyby roślinność faktycznie zwisała kaskadami, co miało robić największe wrażenie na każdym, kto miał szczęście ujrzeć je na własne oczy.

2. Przypuszczalnie stworzono je na przełomie VI i VII wieku p.n.e. Wiszące pnącza zakrywały mury pałacu, co potęgowało efekt twórców. Miało się wrażenie, że bujna roślinność unosi się w powietrzu.

3. Ogrody potrzebowały bezustannego nawadniania. Stworzono system, dzięki któremu rośliny miały permanentny dostęp do wodu. Ciekawostką jest, że służyła ku temu woda pochodząca z Eufratu – jednej z największych rzek Mezopotamii.

4. Próba namierzenia faktycznej lokalizacji wiszących ogrodów nigdy nie zakończyła się stuprocentowym potwierdzeniem. Jedną z osób, która poświęciła najwięcej czasu na badania Babilonu był niemiecki archeolog Robert Koldeway. Spędził na bliskim wschodzie dwie dekady.

5. Wiszące ogrody Semiramidy stały się nieuchwytną wizją, która odcisnęła swoje piętno w kulturze. Motyw ogrodów pojawiał się w malarstwie i literaturze. Nikomu nie udało się jednak dokonać przełomowego odkrycia, które powiedziałoby coś więcej w tej sprawie.

6. Rozwój Babilonu zawdzięczamy przede wszystkim Nabuchodonozorowi, który zapisał się na kartach historii jako władca, który zamienił Babilon w twierdzę.

7. Zakłada się, że na najwyższych kondygnacjach wiszących ogrodów zamontowane były pompy, dzięki którym rośliny były cały czas nawadniane. Zamontowano także spiralne rury, co dla współczesnych naukowoców ma być dowodem na ogromne możliwości starożytnych architektów.

8. Zdobywanie roślin nie należało do najłatwiejszych zadań. Hisotryczne źródła mówią o tym, że król nakazał swoim żołnierzom zbieranie wszystkich napotkanych roślin. Zbiory sadzono w docelowym miejscu.

9. Ogrody miały składać się z siedmiu odrębnych tarasów. Zakłada się, że każdy z nich liczył sobie ok. 5mx1,5m. Dachy z kolei najprawdopodobniej pokrywano smołą, która miała zabezpieczać pałac przed powodzią.

10. Historycy uważają, że ogrody istniały mniej więcej do I wieku p.n.e. To właśnie w tym okresie miało nastąpić trzęsienie ziemi, które ostatecznie zniszczyło wspaniałe wiszące ogrody Semiramidy.

11. Nie ma pewności, co do tego, jakie rośliny pojawiały się w wiszących ogrodach Semiramidy. Naukowcy uważają jednak, że musiały tam rosnąć daktyle, jałowce, migdały, śliwki, jagody i pigwy.

12. Szacuje się, że pielęgnacją ogrodów mogły zajmować się nawet setki niewolników. Król pragnął, aby cieszyły się świetnością bez względu na wszystko, dlatego wymagały praktycznie codziennej pracy.

13. Dzisiejsze wyobrażenia na temat wiszących ogrodów Semiramidy są efektem przekazów historycznych, które pojawiały się wyłącznie w wersji pisanej. Nikt tak na dobrą sprawę nie ma podstaw, by przypuszczać, że opisy są prawdziwe.

14. Semiramida była legendarną królową babilońską. W niektórych wzmiankach pojawia się jako półbogini o niezwykłych mocach. Pisano, że w dzieciństwie została wykarmiona przez gołębice. Według historycznych źródeł miała być fundatorką miasta Babilon.

15. Co ciekawe, Semiramida to imię, które do dnia dzisiejszego cieszy się ogromną popularnością na terenach Bliskiego Wschodu.