15 interesujących ciekawostek o Wacławie Sierpińskim
Wacław Sierpiński był polskim matematykiem i jednym z twórców warszawskiej szkoły matematycznej. Co warto o nim wiedzieć? Poniżej znajdują się wybrane informacje.
1. Wacław Sierpiński urodził się w 1882 roku w Warszawie, a w 1904 roku ukończył studia na Wydziale Fizyko-Matematycznym Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Kończąc studia uzyskał tytuł kandydata nauk oraz złoty medal za pracę z teorii liczb.
2. Był nauczycielem fizyki w gimnazjum żeńskim, ale wziął udział w szkolnym strajku, a później rzucił pracę i wyjechał do Krakowa.
3. W 1906 roku uzyskał tytuł doktora filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kiedy wrócił do Warszawy, pracował jako nauczyciel w szkołach średnich prywatnych oraz jako sekretarz Wydziału Przyrodniczego.
4. W 1910 dostał nominację na profesora nadzwyczajnego i został kierownikiem II Katedry Matematyki. Od tego roku zaczął też publikować swoje książki, do których można zaliczyć „Teorię liczb niewymiernych”, „Zarys teorii mnogości” oraz „Teorię liczb”.
5. Spędzał czas w majątku teściów na Białorusi, kiedy wybuchła pierwsza wojna światowa. W związku z tym, że był poddanym austriackim, został internowany. Uratowała go interwencja moskiewskich matematyków. W 1915 roku przyjechał do Moskwy.
6. W Moskwie Wacław Sierpiński miał okazję poznać wybitnego matematyka, a mianowicie Mikołaja Łuzina. Panowie napisali razem osiem prac na tematy matematyczne.
7. Swoją „Analizę Matematyczną” dedykował reaktywowanemu po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Uniwersytetowi Warszawskiemu.
8. Podczas wojny polsko-bolszewickiej Wacław Sierpiński pracował w Wydziale II Radiowywiadu Biura Szyfrów Oddziału II Sztabu Generalnego Naczelnego Dowództwa, gdzie zajmował się łamaniem sowieckich szyfrów.
9. W 1920 roku Wacław Sierpiński razem z Zygmuntem Janiszewskim i Stefanem Mazurkiewiczem założył „Fundamenta Mathematicae”, czyli pierwsze na świecie profesjonalne czasopismo matematyczne, które było poświęcone teorii mnogości i logice matematycznej.
10. Dwudziestolecie międzywojenne było dla niego bardzo owocnym czasem. Oddawał się pracy naukowej, redagował pismo i wydał kilka prac o wielkim znaczeniu w świecie matematyki. Był też prezesem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz organizatorem I Kongresu Matematyków Słowiańskich w Warszawie.
11. W latach trzydziestych Wacław Sierpiński był polskim delegatem na Międzynarodowych Kongresach Matematycznych w Toronto, Bolonii, Zurychu i Oslo.
12. Był w Warszawie, kiedy wybuchła druga wojna światowa. Formalnie pracował jako urzędnik magistratu polskiego, ale poświęcał mnóstwo energii i czasu na prowadzenie zajęć z matematyki w podziemnym uniwersytecie. Mimo wojny nie przerwał również pracy naukowej, a w ciągu kilku lat publikował prace w „Sprawozdaniach Akademii Papieskiej w Rzymie” czy też opublikował „Zasady algebry wyższej”.
13. Podczas powstania warszawskiego, w październiku 1944 roku, mieszkanie Sierpińskich zostało doszczętnie spalone. Przepadła wówczas niezwykle cenna biblioteka naukowca, a on sam przez obóz w Pruszkowie przedostał się do Krakowa. Wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie wrócił do Warszawy.
14. Wacław Sierpiński zasłynął na świecie jako inspirujący badacz teorii liczb oraz analityk matematyczny. Sam o sobie mówił, że jest badaczem nieskończoności.
15. Do uczniów Wacława Sierpińskiego należało wielu wybitnych matematyków takich, jak Stefan Mazurkiewicz, Otton Nikodym czy Stanisław Saks.