Ciekawostki

Interesujące Informacje i Ciekawostki o Szprotach

szprotka
Autor: Gervais et Boulart / Źródło: Les poissons Gervais, H. / Wikipedia

Szproty, nazywane inaczej sardynkami norweskimi, to małe ryby morskie z rodziny śledziowatych. Są bardzo podobne do młodych śledzi, a główną cechą, która je różni od tych ryb, jest szorstka krawędź brzucha. Jakie są jeszcze ciekawostki związane z tą niewielką rybą?

Szproty zamieszkują wschodni Atlantyk, od Norwegii do Gibraltaru, Morze Północne, Morze Bałtyckie, kanał La Manche, a także północne rejony Morza Śródziemnego i Czarnego. Latem pływają na głębokości 10-50 m, a zimą zanurzają się nawet do 150 m. Szproty wykazują także migracje pionowe w ciągu doby. Nocą wędrują bliżej powierzchni wody, a w dzień przebywają na większych głębokościach.

W zależności od środowiska i podgatunku, szproty mogą mieć wielkość od 10 do 20 cm. Pokryte są srebrnymi łuskami, które na grzbiecie wpadają w odcień niebieskawy.

Tarło szprotów ma miejsce wiosną i z początkiem lata. W jego wyniku samice składają do 40 tys. ziaren ikry unoszących się swobodnie w wodzie. Młode larwy wykluwają się z niej po 3-4 dniach i unoszą w otwartym morzu, a dojrzałość płciową osiągają dopiero w drugim roku życia.

Szproty są rybami krótkowiecznymi, żyją mniej więcej do 6 lat. Są szeroko wykorzystywane w przetwórstwie rybnym, ze względu na bogactwo korzystnych dla ludzkiego zdrowia witamin znajdujących się w tłuszczu stanowiącym aż 12% mięsa. Ich połowy na Morzu Bałtyckim były największe, obok śledzia i dorsza, sięgając przed przełowieniem do 150-250 tys. ton rocznie. Połowy szprotów odbywają się głównie zimą, kiedy ryby te pływają w jednolitych ławicach i mniej żerują. Puste żołądki szprotów powodują, że łatwiej wędzi się je na gorąco w całości. Ryby te wykorzystywane są również w konserwach rybnych, a w niektórych krajach suszone.

Szprot może być również nazywany szprotką – ten termin biologiczny używany jest do określenia tego samego gatunku ryb. Nazwa szprotka powstała przez skojarzenie z formą sardynka, która początkowo odnosiła się jedynie do najbardziej znanego gatunku: sardynki europejskiej, a z czasem została rozszerzona na inne spokrewnione gatunki.