Informacje i Ciekawostki o sarnach dla dzieci

Sarny to zwierzęta leśne, które spotykane są w całej Europie i Azji. Rozróżniamy ich dwa gatunki: sarny zachodnie zamieszkujące głównie lasy europejskie oraz sarny syberyjskie, nieco większe, które żyją w wysokich azjatyckich górach. Oto inne ciekawostki związane z tymi płochliwymi, a pełnymi uroku zwierzętami.

Sarny ze względu na niewielkie żołądki, muszą jadać dość często, zazwyczaj ok. 8-12 razy dziennie. Do ich ulubionych pokarmów należy trawa, choć nie gardzą również liśćmi oraz pędami drzew czy też owocami pojawiającymi się na niektórych drzewach rosnących w lesie. Można również często zobaczyć sarny skubiące uprawy rolne, jak świeży owies czy pszenicę.

Dźwięki wydawane przez sarny w momencie groźnej dla nich sytuacji przypominają nieco szczekanie psów. W ten sposób ostrzegają one inne sarny przed niebezpieczeństwem.

Kolor umaszczenia saren najczęściej jest brązowy, choć latem przybiera nieco czerwonawego odcienia, a zimą z kolei staje się bardziej szary. Wokół biodrówki saren znajduje się natomiast jasnobrązowa plama. Charakterystyczna jest również ich budowa: smukłe ciało oraz długa i cienka szyja. Dorosła sarna ma od 60 do 90 cm wysokości, a także od 95 do 140 cm długości. Waga dorosłej sarny to ok. 15 do 35 kg.

Oblicza się, że populacja saren w Polsce wynosi ok. 764 tys., a najliczniej występują one na Dolnym Śląsku i Pomorzu Zachodnim.

Dojrzewanie płciowe saren trwa do ukończenia przez nie 2 roku życia. Wtedy też rozpoczyna się parowanie saren, które najczęściej odbywa się w miesiącach letnich, od lipca do sierpnia, ale może zdarzyć się również w listopadzie i grudniu. Ciąża saren zapłodnionych latem trwa ok. 10 miesięcy, a jesienią – 4, 5 miesiąca. Młode przychodzą na świat w odosobnionych miejscach, w maju i czerwcu i spędzają w ukryciu pierwsze tygodnie swojego życia. Matka pojawia się przy nich jedynie wtedy, kiedy musi je nakarmić. Po ukończeniu drugiego tygodnia życia zaczynają natomiast jeść pokarm roślinny.

Tryb życia saren zmienia się wraz z porami roku. Zimą żyją w większych stadach, liczących nawet do kilkudziesięciu osobników. Na wiosnę dzielą się na kilka mniejszych grup, a z nadejściem lata stają się samotnymi zwierzętami terytorialnymi.