Park Oliwski – ciekawostki, informacje i fakty
1. Park Oliwski w stylu barokowym, założony został przez opata Jacka Rybińskiego w połowie XVIII wieku. Głównym elementem ówczesnego Parku, był wytworny salon, z parterami kwiatowymi oraz znajdujący się nieopodal prostokątny staw. Do naszych czasów zachowały się wyjątkowe szpalery drzewne, biegnące wzdłuż kanału wodnego. Ciekawa jest również część ogrodu, zrealizowana na styl chiński, oraz częste akcenty antyczne, orientalne czy rustykalne.
2. Wraz z początkiem XX wieku, rozbudowano palmiarnię, kompleksu dawnej oranżerii.
3. W 1910 r. w Ogrodzie Oliwskim powstało bardzo cenione w Europie alpinarium, założone przez botanika Ericka Wocke.
4. Od roku 1926, ogród przeszedł pod zarząd miejski, stając się przez to Parkiem Miejskim.
5. W 1946 roku, Park Oliwski został wpisany do rejestru zabytków województwa gdańskiego z numerem 1.
6. W setną rocznicę śmierci wybitnego, polskiego poety Adama Mickiewicza, w 1955 roku, Park Oliwski otrzymał jego imię.
7. Od 1976 roku ,Ogród Oliwski, stał się miejscem wystaw współczesnej rzeźby gdańskiej. Są to wtopione w naturalne otoczenie, dzieła dwudziestu artystów.
8. Od początku, stawy Paku Oliwskiego zarybiane były na potrzeby klasztoru, a następnie przez właścicieli Parku. Obecnie ryby nie są hodowane dla celów przemysłowych a jedynie jako atrakcja dla zwiedzających.
9. Ciekawostką Ogrodu jest Grota Szeptów. Jest to grota, gdzie słowa wypowiedziane półszeptem przez zwiedzających w jednej grocie, słyszalne są przez osoby w sąsiedniej grocie. Muszą oczywiście zostać spełnione specjalne warunki aby tak się stało.
10. Ogród botaniczny Paku Oliwskiego, pomimo że został założony zaledwie 65 lat temu, posiada wyjątkowo bogatą kolekcje drzew, krzewów i roślin ozdobnych.
11. Palmiarnia i cieplarnia, w której znajdują się rośliny egzotyczne, może pomieścić nawet drzewa o wysokości około 15 metrów. Spotkać tu można wyjątkowe okazy drzew i krzewów nawet z najodleglejszych zakątków naszego globu. Mają tu one doskonałe warunki do bytowania, a przemierzając alejki między nimi, można poczuć się jak w tropikalnej dżungli.