Mops
Mops rasa psów pochodzących najprawdopodobniej z Chin. W wielu starochińskich przekazach opisywane są psy, które odpowiadają wizerunkowi mopsów.
Jedno jednak nie ulega wątpliwości, dążenie ludzi do podróżowania i odkrywania coraz to nowych obszarów świata doprowadziła do rozprzestrzenienia się różnych charakterystycznych dla danych części świata, roślin, zwierząt w tym psów. Jednym z przykładów może być mops.
Krótki opis małego psa
Mały bez wątpienia inaczej nie da rady powiedzieć na psa, który ma około 25 centymetrów wzrostu. Choć niewielkiego wzrostu to słusznej wagi dochodzącej do ponad 8 kilogramów. Budowa ciała krępa i bardziej kwadratowa niż w jakimś konkretnym psim kształcie. Pysk określany w języku kynologów jako kufa również kwadratowy i jeszcze często określany jako tępy. Sierść fachowo określana jako szata: krótka, gładka, gęsta nie może być ani twarda ani wełnista.
Pies czy wybryk natury – charakter
Wbrew nietypowemu dość kontrowersyjnemu wyglądowi zaliczany jest do bardzo pogodnych psów. Bardzo absorbujący dla domowników, lubi bywać głównym źródłem zainteresowania. W stosunku do wybranej przez siebie osoby jest niesamowicie oddany i stara się towarzyszyć jej na każdym kroku. Bardzo łagodny i cierpliwy w stosunku do ludzi, a zwłaszcza w odniesieniu do dzieci. Idealna żywa maskotka, która to rola zupełnie mu w niczym nie przeszkadza. Wprost przeciwnie im większe zainteresowanie jego osobą przez otoczenie tym bardziej bywa zadowolony. Nie lubi długich spacerów, idealnie więc nadaje się za towarzysza starszych schorowanych osób z ograniczonym poruszaniem. Nie toleruje samotności, którą bardzo źle znosi.
Pielęgnacja i żywienie
Bardzo specyficzna budowa psa nie sprzyja jego zdrowiu. Budowa pyska jest przyczyną wielu dolegliwości, głównie spowodowane trudnościami z oddychaniem. Charakterystyczne lekko wyłupiaste oczy wymagają szczególnej uwagi i pielęgnacji. Pofałdowanie skóry często bywa przyczyną chorób grzybicznych. Krępa budowa i duży ciężar przy małym wzroście jest przyczyną kłopotów z dysplazją. Ogólnie jest to rasa wymagająca szczególnej opieki z bardzo dużymi skłonnościami do różnych chorób i dolegliwości. Powinien trafiać do domów osób mających pełną świadomość z czekającymi ich częstymi wizytami u weterynarza.
Pies z tej rasy nie narzeka na brak apetytu przy czym jest bardzo wybredny i nie zadowala się byle jakim posiłkiem. Z uwagi na specyfikę związaną z budową ciała i skłonnościami chorobowymi, sposób i rodzaj karmienia powinien być skonsultowany z psim dietetykiem. Pies bardzo łatwo tyje i zwiększa tym samym swoje skłonności chorobowe.