Mirunga Południowa – Ciekawostki o Słoniu Morskim

Podróżując w okolice Antarktydy, możemy spotkać zwierzęta, które prowadzą bardzo ciekawy tryb życia. Jednym z nich jest drapieżnik z rodziny fokowatych, największy przedstawiciel fok, czyli mirunga południowa.

Chociaż na lądzie porusza się z pewnym trudem, choć szybciej od człowieka, potrafi odbywać długie, oceaniczne eskapady. Po raz pierwszy tego ciekawego morskiego ssaka opisał szwedzki zoolog, Karol Linneusz, w roku 1758. Uczony nadał mu nazwę Phoca Leonina. Holotyp pochodził z wyspy, którą opisał w swej książce Daniel Defoe i obecnie nosi nazwę jej bohatera- Robinsona Crusoe. Poznajmy dziesięć ciekawostek z życia wielkich morskich słoni.

1. Nazwa

Swą potoczną nazwę zawdzięczają potężnej masie ciała i charakterystycznej trąbie, w którą przekształca się nos samców i  służy im jako rezonator głosu.

2. Dymorfizm płciowy

Występuje u nich wyraźny dymorfizm płciowy, samce są dużo większe i cięższe od samic. Długość ciała samic może osiągnąć około 350 cm, samców nawet 500 cm. Masa ciała samic wynosi do 800 kg, waga  samców może osiągnąć nawet 3700 kg.

3. Okres rozrodczy

W czasie okresu rozrodczego samce zakładają haremy, liczące nawet 40-50 samic.  Są wtedy bardzo agresywne, walczą między sobą o terytoria i dostęp do samic. Słoń morski nie pobiera wtedy pokarmu. W przypadku wiekszej ilości samic kilka samców może z nimi kopulować.

4. Ciąża

Ciąża mirungi południowej trwa 11 miesięcy, na świat przychodzi jedno młode. Noworodki mogą mieć około 125 cm i ważyć około 45 kg. Dymorfizm płciowy jest widoczny w 3-4 roku życia.

5. Świetny nurek

Mirungi południowe są świetnymi nurkami, w wodzie spędzają większość swojego życia, potrafią wytrzymać pod wodą, bez pobierania powietrza, dłużej niż jakikolwiek inny, niewaleniowaty, morski ssak. Odnotowano rekordowe nurkowanie pewnej samicy, które trwało dwie godziny. Inny rekordzista zanurkował na głębokość 2000 metrów. Zwyczajowo nurkują na 20-30 minut, na głębokość około 500 metrów.

6. Dalekie wędrówki

W odróżnieniu od swych północnych krewniaków, po okresie rui rozpraszają się i odbywają swoje dalekie wędrówki. Zabłąkane populacje obserwowano między innymi w Australii, Nowej Zelandii, w Chile, Mozambiku, Numibii, Nowej Zelandii i Urugwaju, Omanie i Mauritiusie. Wędrujące populacje odnotowano także w Brazylii.

7. Niebiesko-szara

Mirunga południowa jest niebiesko-szara, w odróżnieniu od swego północnego krewniaka każdego roku zmienia sierść i część skóry wymieniając ją na nową.

8. Pożywienie

Słonie morskie żywią się głównie rybami, ich przysmakiem są również głowonogi. Mirungi południowe żerują u wybrzeży Antarktydy, zimują w wodzie, prawdopodobnie w pobliżu kry lodowej, rozmnażają się na wyspach wokół kontynentu.

9. Długość życia

Samice mirungi południowej żyją kilka lat dłużej od samców. Samice dożywają 20 lat, samce żyją średnio 4 lata krócej.

10. Polowanie

W XIX wieku urządzano liczne polowania na obydwa gatunki mirungi dla ich cennego tłuszczu. Najdłużej na Georgii Południowej, aż do 1964 roku.  Groziło im wymarcie. W XX wieku, w wyniku programu ochrony tych ssaków ich liczebność znacznie się podniosła. W tej chwili nie grozi wyginięcie.