Co warto zobaczyć w Łodzi w jeden dzień
Ulica Piotrkowska stanowi w czasach obecnych jedną z najdłuższych ulic handlowych w Europie. Choć istniał znacznie wcześniej, jako trakt łączący Piotrków Trybunalski (stolicę Guberni Pruskiej) ze Zgierzem.
Kiedy zapadła decyzja o powstaniu nowej osady fabrycznej, to właśnie wzdłuż ulicy Piotrkowskiej zaczęły powstawać domy-warsztaty dla sukienników. Po II Wojnie Światowej ulica zaczęła podupadać, w latach 90 przeprowadzono jej rewitalizację. Swoje piętno odcisnęło także wybudowanie dwóch dużych centrów handlowych nieopodal – wiele małych sklepów nie wytrzymało konkurencji. Zwiedzanie proponujemy zacząć od strony Placu Wolności i nieśpiesznym spacerem podążać w dół ulicy. Zapewniamy, że co krok znajdzie się coś ciekawego do zobaczenia lub przyjemna kawiarenka, gdzie można chwilę odsapnąć.
Manufaktura Łódzka to jedno z największych centrów handlowych w Europie. Powstał w dawnym kompleksie fabryki Izraela Poznańskiego, gdzie oprócz typowych dla fabryki włókienniczej budynków mieściły się także mieszkania dla pracowników. W trakcie prac nad centrum wyburzono budynki powstałe po 1930 roku, które nie miały znaczenia historycznego. Pozostawiono budynki starsze, pozostawiając ich charakterystyczny wygląd zewnętrzny (nieotynkowane cegły), jednak w środku przebudowano i zaadaptowano do nowych potrzeb. Cały kompleks zaprojektowano tak, by łączyła nowoczesność z historią i tradycją.
Centralne Muzeum Włókiennictwa ma swoją siedzibę w kompleksie budynków Białej Fabryki Geyera przy ul. Piotrkowskiej 282. Pierwsze próby jego organizacji były już w 1952 roku, jako samodzielna placówka muzealna działa od 1960 roku. W 2013 roku otwarta została interaktywna część ekspozycji umiejscowiona w Starej Kotłowni – to tam możemy zobaczyć i naprawdę poczuć (i usłyszeć) w jakich warunkach odbywała się praca w fabrykach. Dla najmłodszych przygotowane zostały interaktywne gry (wyświetlane z projektora na podłogę) oraz stoliki z różnymi grami/quizami czy informacjami przekazywanymi w języku zrozumiałym dla dzieci.
Skansen Łódzkiej Architektury Drewnianej stanowi integralną część Muzeum Włókiennictwa. W jego skład wchodzą piętrowy dom dla robotników fabrycznych, cztery domy rzemieślnicze, kościół ewangelicki, drewniana willa letniskowa oraz dawny przystanek tramwajowy. Wszystko to zostało wystylizowane na XIX wieczną Łódź, z uliczną kostką brukową włącznie. Odwiedzając muzeum warto poświęcić kilka dodatkowych chwil na to, by na własne oczy przekonać się jak wyglądało życie i droga do pracy XIX wiecznych mieszkańców Ziemi Obiecanej.
Muzeum Kinematografii ma swoją siedzibę w Pałacu Scheiblera przy pl. Zwycięstwa 1 od 1 kwietnia 1986 r. W 2015 roku, został częścią Pomnika Historii „Łódź – Wielokulturowy Krajobraz Miasta Przemysłowego”. Muzeum w swoich zbiorach ma zgromadzone ponad 50 000 eksponatów, w tym filmy na taśmach celuloidowych i video. Osoby zwiedzające mogą zobaczyć, jak robi się film, zajrzeć do starego fotoplastykonu. Dzieci również znajdą tam coś dla siebie – całe piętro poświęcone jest polskim filmom i serialom animowanym. Możemy wiec zobaczyć łózko Misia Uchatka, wsiąść do samochodu Bartoliniego herbu Zielona Pietruszka, zakręcić kołem sterowym w statku Bolka i Lolka, czy zrobić sobie zdjęcie w ukwieconej Dolinie Muminków.
Dworzec Łódź Fabryczna prezentuje się zupełnie inaczej niż jeszcze kilka lat temu. Duża hala dworca, porównywana czasem do lotniska, wydaje się być wzorowana na berlińskim Hauptbahnhof. Jej sufit stanowi dziesięć tysięcy trójkątnych paneli, przez co nie można narzekać na brak światła. Jest to największy i najdroższy dworzec kolejowy w Polsce. W środku możemy podziwiać murale – cztery z nich autorstwa Katarzyny Boguckiej, jeden (w strefie VIP) Beaty Szczecińskiej. Od ulicy Piotrkowskiej oddalony jest o ok. 15 minut spacerem.
Księży Młyn to nic innego jak zespół domów dla robotników fabryki Karola Scheiblera. W latach powojennych mieszkania przydzielane były wykwalifikowanym kadrom, jak majstrowie, czy księgowe pobliskich zakładów. Stanowi takie miasto w mieście, wciąż można tam poczuć klimat XIX wiecznej Łodzi i co jeszcze bardziej potęguje wrażenie – nadal toczy się tam zwykłe, codzienne życie, ponieważ wciąż mieszkają tam ludzie. Część budynków jest aktualnie remontowana i przeznaczona na wynajem komercyjny. Po uliczkach i zakamarkach oprowadzają przewodnicy miejscy, którzy mogą zdradzić niejedną ciekawą historię związaną z tym miejscem.
Pałac Poznańskiego jako jeden z pierwszych budynków został zelektryfikowany już podczas samej budowy. Po wielokrotnych przebudowach aktualnie prezentuje mieszankę stylu francuskiego neorenesansu i neobaroku. Nazywany bywa czasem łódzkim Luwrem, głównie ze uwagi na liczną kolekcję dzieł sztuki, zachowane zdobienia, sztukaterie czy ozdobne kominki. W czasach obecnych jest siedzibą Muzeum Miasta Łodzi. Polecamy zwiedzać pałac razem z przewodnikiem, który wśród mrowia przedmiotów pozwoli wyłuskać i zapamiętać te najbardziej wartościowe.
Ogród botaniczny założony na obszarze 67ha jest jednym z największych w Polsce. Jego dziewięć działów ekspozycyjnych stanowi przekrój roślinności z całego świata. Zorganizowany został jako zespół parkowo-leśny co znacząco powiększyło możliwości prezentowanej flory. Ogród dla zwiedzających otwarty jest od 1 kwietnia do 31 października.
Las Łagiewnicki stanowi największy kompleks leśny w Łodzi i jeden z największych kompleksów leśnych w obrębie miast w Europie. Rosnące w nim drzewa były świadkiem zarówno wydarzeń powstania z 1863 roku, jak również II Wojny Światowej. Podobno w tym lesie objawił św. Antoni, na pamiątkę czego najpierw wzniesiono tam kapliczkę, a następnie cały klasztor. Przez las wyznaczonych jest wiele szlaków zarówno rowerowych jak i pieszych.