15 zaskakujących ciekawostek o Julianie Tuwimie

Julian Tuwim nazywany jest księciem polskiej poezji i twórcą najpiękniejszych wierszyków dla dzieci oraz poezji dla dorosłych.

Co warto o nim wiedzieć? Poniżej znajdują się wybrane ciekawostki na jego temat.

1. Julian Tuwim kojarzony jest przede wszystkim z Warszawą, gdzie rozkwitał jego talent, ale pochodził z Łodzi. Do dziś na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi znajduje się ławeczka z rzeźbą przedstawiającą poetę.

2. Poeta urodził się z wielką plamą na policzku, co w tamtych czasach nazywano znakiem diabła. Jego matka woziła go do lekarzy i zielarek, ale nigdy nie udało się jej usunąć, dlatego Tuwim zawsze pozował bokiem, aby ją ukryć.

3. Julian Tuwim wychował się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej i przez całe życie zmagał się z antysemicką nagonką. Jego przodkowie nosili nazwisko „Towim”, co po hebrajsku oznacza „dobry”.

4. Mały Julek od najwcześniejszych lat interesował się językiem i kolekcjonował najdziwniejsze wyrazy z różnych języków, dialektów czy narzeczy. Jego bogata wyobraźnia sprawiała, że, jak wspominała jego siostra, nie dało się z nim nudzić.

5. Jak początkujący poeta był zapatrzony w Leopolda Staffa, któremu wysłał swoje pierwsze wiersze. Po latach panów połączyła bardzo bliska przyjaźń i wzajemny szacunek.

6. Razem z Antonim Słonimskim, Kazimierzem Wierzyńskim, Janem Lechoniem i Jarosławem Iwaszkiewiczem stworzył grupę artystyczną Skamander, która wywarła decydujący wpływ na poezję dwudziestolecia międzywojennego.

7. Julian Tuwim przyjaźnił się z adiutantem Józefa Piłsudskiego, Bolesławem Wieniawą-Długoszowskim. „Szwolożer na pegazie” był jedną z niewielu osób z poza kręgów artystycznych, które mogły usiąść z poetami przy legendarnym stoliku w Małej Ziemiańskiej.

8. Bardzo dobrze znał wymyślony przez Zamenhofa uniwersalny język esperanto. Tłumaczył nawet na ten język poezję Leopolda Staffa.

9. Tuwim był bardzo słabym uczniem z przedmiotów ścisłych. Ze względu na złe oceny z matematyki musiał powtarzać szóstą klasę.

10. W 1919 roku Tuwim poślubił Stefanię Marchew, która też pochodziła z żydowskiej rodziny. Była najważniejszym człowiekiem w jego życiu i jego największą miłością, którą opiewał w swoich wierszach. Stefania zmarła w latach dziewięćdziesiątych XX wieku i została pochowana obok męża. Małżeństwo miało jedną adoptowaną córkę.

11. Swoją twórczość na przestrzeni lat Tuwim podpisywał ponad czterdziestoma pseudonimami. Należały do nich na przykład Roch Pekinski, Pikador czy Profesor Baltazar Dziwacki.

12. Pod koniec epoki dwudziestolecia międzywojennego Julian Tuwim zaczął pisać wiersze dla dzieci, które na stałe miały wejść do kanonu poezji dziecięcej. Znalazły się wśród nich słynne „Lokomotywa”, „Słoń Trąbalski” czy „Zosia-Samosia”. W tamtych latach jedyną konkurencją dla Tuwima w tym zakresie był Jan Brzechwa.

13. Druga wojna światowa zmusiła Tuwima z rodziną do ucieczki, ponieważ doskonale wiedziano wówczas, jaka jest polityka nazistów wobec Żydów. Poeta udał się najpierw do Rumunii, Włoch i Francji, a następnie do Portugalii, Brazylii i Stanów Zjednoczonych.

14. Tuwim z rodziną wrócił do Polski dopiero w 1946 roku. To właśnie wtedy Tuwimowie zaadoptowali córkę, Ewę, która stała się oczkiem w ich głowach.

15. Tuwim przez całe życie znany był ze swoich obsesji i pasji kolekcjonerskich. Niestety, nie zdążył zebrać w całość elementarzy z całego świata, a był to jeden z jego ostatnich pomysłów.