15 ciekawostek o Januszu Korczaku

Janusz Korczak, to wspaniały człowiek. Był lekarzem polsko – żydowskim, ale też pedagogiem, publicystą, pisarzem i działaczem społecznym. Jego prawdziwe imię, to Henryk Goldszmit. Urodził się w tysiąc osiemset siedemdziesiątym ósmym roku w Warszawie, która wówczas nie była stolicą Polski.

Warszawa była wówczas na terytorium zaboru rosyjskiego. Właśnie tam był wówczas jeden z głównych punktów oporu. Janusz Korczak zasłynął z wielu rzeczy, ale najważniejszą była jego dobroć okazywana dzieciom. Wobec nich zawsze był wyrozumiały, darzył je szacunkiem i uczył. Warto poznać najciekawsze fakty i ciekawostki z życia tego dobrego człowieka.

1. Nie ma pewności do do roku urodzenia Korczaka. Badacze wahają się, czy jest to tysiąc osiemset siedemdziesiąty ósmy, czy dziewiąty rok. Prawdopodobnie ta niewiedza wynika z faktu, że ojciec Korczaka bardzo długo zwlekał z wyrobieniem swemu dziecku metryki. Ojciec zwlekał, gdyż musiał zdecydować o jego tożsamości religijnej, nie wiedział, czy syn ma być chrześcijaninem, czy żydem. W efekcie nawet sam Janusz Korczak nie wiedział w którym roku się urodził o czym świadczy jeden z wpisów z jego pamiętnika: „Jutro kończę 63 albo 64 lata”. Napisał te słowa dwa tygodnie przed swoją śmiercią w tysiąc dziewięćset czterdziestym drugim roku.

2. Janusz Korczak był twórcą gazety „Mały przegląd”. Był to dodatek do gazety „Nasz przegląd” – największego czasopisma polsko języcznego wydawanego w międzywojniu. Pismo ukazywało się cotygodniowo od tysiąc dziewięćset dwudziestego szóstego, do tysiąc dziewięćset trzydziestego dziewiątego roku i było w całości zapełniane treścią przez dzieci. Zawierało tematykę dziecięcą. Artykuły były redagowane przez dorosłych, jednak treści w całości wymyślane przez dzieci.

3. Jerzy Korczak prowadził w radiu audycję. W latach 1934 do 1936 jako głos stworzonej przez siebie postaci zwanej „Stary Doktor” głosił przyjemne, ciepłe, uspokajające treści głównie dla dzieci, ale też dla całych rodzin. Ludzie ufali mu, gdyż rozgłaszał poglądy dotyczące szanowania dzieci i ich praw.

4. Istnieje legenda, że Korczak z własnej woli udał się ze swoimi wychowankami na śmierć do Treblinki. Czy to prawda? Nie wiadomo. Różne źródła podają sprzeczne informacje.

5. Prawdziwe imię Janusza Korczaka, to Hersz Goldszmit. Dostał imię po dziadku zgodnie z tradycją. Wybór imienia dla dziecka żydów w tamtych latach, był ważną decyzją. Rejestracja dziecka jako chrześcijanina z Polskim nazwiskiem, dawała mu większe szanse przeżycia. Ojciec jednak zdecydował się nadać mu imię żydowskie.

6. Janusz Korczak, to nie prawdziwe imię autora lecz jego pseudonim artystyczny.

7. Pseudonim autora prawdopodobnie powstał na skutek połączenia dwu używanych przez niego różnych pseudonimów, którymi podpisywał swoje sztuki. Jeden to po prostu Janusz, a drugi Janasz Korczak. Połączenie tych dwu pseudonimów to znany najlepiej – Janusz Korczak.

8. Dzieci ulicy – to tytuł jego pierwszej powieści. Ukazywała się ona w częściach, jako dodatek do czasopisma „Czytelnia dla wszystkich”.

9. Korczak był w zarządzie Towarzystwa „Pomoc dla Sierot”. Dzięki swoim wpływom i ogromnej chęci pomocy dzieciom udało mu się doprowadzić do tego, by zbudowano Dom Sierot. Ciekawostką jest fakt, że budynek ten stoi do dziś i nadal opiekuje się tam dziećmi, gdyż jest tam Dom Dziecka.

10. Religijność Korczaka, to bardzo skomplikowany temat. Nie da się jednocześnie powiedzieć jakiego jest wyznania. Całe życie poszukiwał religii z którą się utożsamia. Przechodził od poglądów ateistycznych, poprzez żydowskie, chrześcijańskie, a nawet religie dalekiego wschodu. Jego skomplikowany stosunek do religii dobrze obrazuje fakt, że w jednej rubryk, w której miał je określić napisał: „mojżeszowe”.

11. Dzieci z całej Polski wysyłały do niego listy. Często po to by ich treści zostały umieszczone w czasopiśmie „Mały przegląd”, a czasem po prostu dlatego, że pisały o rzeczach, którymi nie mogły podzielić się ze swoimi rodzicami, czy wychowawcami.

12. Był jednym z pierwszych ludzi walczących o prawa dzieci. Często wypowiadał się o sprawach dzieci i tłumaczył dorosłym dziecięce zachowania.

13. Janusz Korczak zginął wraz ze swoimi współpracownikami i podopiecznymi. Łącznie było ich około dwieście osób. Razem pomaszerowali do obozu zagłady w Treblince. Korczak do końca wspierał swych podopiecznych, nawet idąc na śmierć epatował wsparciem i pociechom.

14. Najpiękniejsze cytaty twórcy, wspaniale obrazujące to, jakim był człowiekiem: „Wszystko, co osiągnięte tresurą, naciskiem, przemocą, jest nietrwałe, niepewne, zawodne.”, „Zawarłem z życiem umowę: nie będziemy sobie przeszkadzać wzajemnie.”

15. Uciechy jakie sprawiał dzieciom: w czasie świąt przebierał się za mikołaja i rozdawał im podarunki, epatując świąteczną radością. Prosił o udostępnienie specjalnego pomieszczenia do modlitw dla dzieci, gdzie będą mogły być same ze swoimi myślami. Napisał bardzo znaną i popularną do dziś bajkę dla dzieci „Kajtuś Czarodziej” .