Inkowie – Interesujące Ciekawostki, Informacje, Fakty

Inkowie to jeden z ludów prekolumbijskich, który zamieszkiwał tereny obecnej Ameryki Południowej: Peru, Ekwadoru, a także częściowo Boliwii, Chile, Argentyny i Kolumbii. Pozostawili po sobie ruiny miast, a ich istnienie skończyło się, nim nastąpił całkowity rozkwit. Czy można uznać Inków za interesujących? Z pewnością.

1. Bardzo możliwe, że i dzisiaj państwo Inków by istniało, gdyby na ich drodze nie znaleźli się hiszpańscy konkwistadorzy oraz epidemia ospy.

2. Imperium Inków powstało w roku 1438 roku, poprzedziło je królestwo Cuzco. Nie zachowały się praktycznie żadne zapiski, na podstawie których można by zbudować tego, jak faktycznie wyglądało życie Inków i działanie imperium.

3. Władcy inkaskiego państwa mieli swoją własną nazwę – Sapa Inca.

4. Uważa się, że w chwili, gdy imperium Inków było w swoim największym rozkwicie, miasto zamieszkiwało między 10 a 14 milionów ludzi.

5. Wpływ na przypieczętowanie losu Inków poza epidemią ospy i pojawieniem się konkwistadorów miała wojna domowa.

6. Struktura państwa Inków była ściśle zhierarchizowana. Władca, Sapa Inca, uznawany był za istotę boską. Drugą osobą w kolejności był kapłan, Willag Umu – najczęściej brat władcy lub ktoś silnie z nim spokrewniony.

7. Na państwo składały się cztery regiony zwane suyu, które były podzielone na mniejsze prowincje – wamani.

8. Zgodnie z tradycją, kiedy umierał władca Sapa Inca, składano w ofierze dzieci. Czyniono to również, kiedy państwo inkaskie nawiedzane było przez kataklizmy i klęski głodu.

9. Dostęp do edukacji podyktowany był podziałem społeczeństwa na klasy. Osoby z klas wyższych, uzdolnione oraz dzieci władców nauczane były przez specjalnie szkolonych do tego uczonych – nazywano ich Amawtakuna. Uczeni ci byli najbardziej szanowanymi ludźmi w społeczeństwie.

10. Sporym problemem dla Inków była wysoka umieralność niemowląt. Dlatego nie przywiązywano wagi do wychowania, na dziecku skupiano się w momencie, gdy udało mu się ukończyć trzeci rok życia.

11. Inkowie bardzo szybko zawierali związek małżeński – mężczyźni w wieku 20 lat, kobiety w wieku 16 lat. Mężczyzna z ludu mógł mieć tylko jedną żonę, zaś z wyższej klasy – kilka.