15 interesujących ciekawostek o infradźwiękach

Infradźwięki to fale akustyczne, których częstotliwość jest zbyt niska, żeby usłyszał je człowiek. Co warto wiedzieć o hałasie infradźwiekowym? Poniżej znajdują się wybrane ciekawostki na jego temat.

1. Z punktu widzenia fizyków infradźwięki to wszystkie dźwięki, które są poniżej progu słyszalności, co w przypadku człowieka oznacza 20 Hz.

2. Chociaż teoretycznie infradźwięki ogranicza się do wartości 20 Hz, naukowcy dowodzą, że jest to niedokładne założenie. Dzieje się tak, dlatego że jeśli poziomy ciśnienia akustycznego będą dostatecznie wysokie, to infradźwięki mogą być odbierane przez ucho.

3. Infradźwięki charakteryzują się bardzo dużą długością fali, która ma powyżej 17 metrów. Jeśli jednak nie będą tłumione mogą rozchodzić się na dużo większe odległości.

4. Infradźwięki są bardzo słabo tłumione przez popularne ekrany akustyczne, czyli sztuczne przeszkody, które ustawia się pomiędzy źródłem hałasu a miejscem obserwacji, które wchłaniają lub też odbijają fale akustyczne.

5. Do naturalnych źródeł infradźwięków zalicza się na przykład fale morskie, potężne wodospady, pioruny, tornada, wulkany czy zorze polarne. Jeśli zaś chodzi o zwierzęta, to infradźwięki potrafią generować żyrafy, hipopotamy, wieloryby czy aligatory.

6. Źródłami infradźwięków, które zostały stworzone przez ludzi, są na przykład ciężkie pojazdy, eksplozje, drgania mostów, silniki rakietowe, odrzutowce i śmigłowce, wieże wiertnicze czy rurociągi.

7. Badania nad działaniem infradźwięków są przeprowadzane przede wszystkim na zwierzętach, dlatego nie wiadomo do końca jak działają one na człowieka. Naukowcy są jednak pewni, że mogą one powodować one u ludzi zarówno wrażenia słuchowe, jak i pozasłuchowe, ponieważ są odbierane za pomocą słuchu oraz receptorów reagujących na procesy zachodzące wewnątrz organizmu oraz receptory odbierające bodźce mechaniczne.

8. Doświadczenia dowiodły, że narażanie się na bardzo wysokie poziomy infradźwięków powoduje dyskomfort, ucisk w uszach, nadmierne zmęczenie, senność oraz zaburzenie funkcji fizjologicznych.

9. W skrajnych sytuacjach kontakt z infradźwiękami na wysokim poziomie może prowadzić nawet do apatii lub depresji, a także do bardzo poważnego uszkodzenia wewnętrznej struktury ucha. Codzienny kontakt z naturalnymi i stworzonymi przez człowieka infradźwiękami jest jednak bezpieczny dla człowieka i nie powoduje żadnych szkód.

10. Człowiek podczas uprawiania joggingu jest w stanie bezwiednie generować infradźwięki na poziomie 90 dB. Z kolei podczas huśtania się na huśtawce infradźwięki generowane przez człowieka osiągają nawet 110 dB.

11. Część zwierząt, w tym słonie i żyrafy, używają infradźwięków, aby się ze sobą komunikować. Dzięki nim płetwale błękitne są w stanie przekazywać komunikaty na odległość nawet kilkuset kilometrów.

12. Hałas infradźwiękowy jest szczególnie odczuwalny w przypadku wielkich miast, ponieważ znajduje się w nich sporo sztucznych źródeł infradźwięków. Duże strefy przemysłowe generują wibracje, które są lekko ograniczane przez ekrany akustyczne.

13. Za najgłośniejszy dotąd znany naturalny infradźwięk uznaje się hałas generowany przez płetwale błękitne.

14. W 1997 roku National Oceanic and Atmospheric Administration, czyli rządowa agencja powołana do monitorowania pogody, zarejestrowała infradźwięk, który nazwano „Bloop”. Pochodził on z Pacyfiku i był o wiele silniejszy niż infradźwięki generowane przez płetwale błękitne. Do dziś nie wiadomo, co było jego źródłem.

15. W 1883 roku erupcja wulkanu wytworzyła potężną falę infradźwiękową. Była na tyle silna, że po okrążeniu całej planety straciła tylko 0,5% energii.