Informacje o Arktyce
W obszar Arktyki wchodzi osiem krajów: Grenlandia, Islandia, Norwegia, Szwecja, Finlandia, Rosja, Kanada i USA (Alaska).
Arktyka jest wrażliwym, ale trudnym środowiskiem. Niewiele gatunków drzew tutaj rośnie , a większość gadów i innych zwierząt zimnokrwistych nie może tutaj przetrwać. Jednak mimo ekstremalnego zimna, śniegu i potężnych wiatrów Arktyka jest domem dla odpornej dzikiej przyrody, przystosowanej do wytrzymania, a nawet rozwoju w tych trudnych warunkach.
Arktyczna tundra pokryta jest warstwą gleby, która jest w większości zamarznięta przez cały rok. Co roku cienka, aktywna warstwa rozmraża i zamraża glebę, co pozwala na zakorzenienie w tundrze arktycznej jedynie płytko ukorzenionych roślin. Zaskakujące jest jednak to, że w Arktyce występuje około 1700 gatunków roślin, glonów, grzybów. Tundra wspiera dzikie zwierzęta, począwszy od zające arktyczne, a skończywszy na arktycznych lisach i śnieżnych sowach.
Każdego roku wiele ptaków wędruje z i do Alaski.
Arktyka jest regionem wokół bieguna północnego. Jest to morze lodu, otoczone zimnymi, bezdrzewnymi ziemiami.
Mimo tych nieprzyjaznych warunków na Arktyce żyje wiele zwierząt i roślin. Wiele gatunków żyjących tutaj rozwinęło specjalne adaptacje, aby żyć w surowym środowisku.
Arktyka jest „lądem północnego słońca”.
Zimą można zobaczyć tutaj „Polarne noce” – podczas których słońce nigdy nie wschodzi – trwają przez kilka miesięcy.
Sam biegun północny jest najbardziej wysuniętym na północ punktem Ziemi. W przeciwieństwie do bieguna południowego, który znajduje się na lądzie, biegun północny znajduje się w zamarzniętym lodzie morskim Oceanu Arktycznego.
Najczęściej stosowaną definicją Arktyki jest „region na północ od koła podbiegunowego”.
Inną definicją Arktyki jest „region, w którym średnia temperatura najcieplejszego miesiąca nie przekracza 10°C „.
Arktyka ma powierzchnię około 20 mln km².
Koło podbiegunowe to wyimaginowana linia, która okrąża najbardziej wysunięte na północ części ziemi.
Ta pozycja koła podbiegunowego nie jest ustalona. Zamiast tego zaznacza region, w którym przez co najmniej 24 godziny w roku słońce nie opada poniżej horyzontu (a w zimie słońce nie wzrasta ponad horyzontem).
W rzeczywistości, z powodu różnic w nachyleniu osiowym* ziemi, koło podbiegunowe przemieszcza się obecnie powoli na północ w kierunku około 15 m na rok.
Koło podbiegunowe leży równolegle do równika i jest położone około 66,5° na północ od równika.
Szerokość geograficzna określa, jak daleko jest coś północnego (lub południowego). Jest to kąt między równikiem a punktem na ziemi, mierzony od środka ziemi.
Szerokość geograficzna bieguna północnego wynosi 90° N. Szerokość geograficzna bieguna południowego wynosi 90°S.
Ocean Arktyczny obejmuje obszar nieco ponad 14 mln km². Jest to prawie pięciokrotnie większa wielkość Morza Śródziemnego i prawie tak duża jak Antarktyka.