24 interesujące ciekawostki o Maroku i historia Maroka
Maroko to nie tylko wyjątkowe miejsce z niesamowitą scenerią i smakowitą kuchnią. Oprócz gościnności Marokańczyków, przygód, przyjemności cieszenia się spokojem afrykańskiego kraju, możliwości poszerzenia wiedzy o wyjątkowej kulturze, Maroko zaoferuje Państwu dużo więcej.
1. Maroko jest mniej więcej tak samo duże jak amerykański stan Kalifornia.
2. Pieniądze marokańskie nazywane są dirhamem.
3. Maroko znajduje się w północno-zachodnim zakątku Afryki. Znajduje się bezpośrednio w cieśninie Gibraltarskiej oraz na południe od Hiszpanii i Portugalii.
4. W Maroku mieszka około 34 milionów ludzi.
5. Pierwotnymi mieszkańcami tego regionu są Berberowie.
6. Największym miastem jest Casablanka, a stolicą jest Rabat.
7. Flaga marokańska jest czerwona z zieloną gwiazdą pośrodku.
8. Sahara jest największą i najcieplejszą pustynią na świecie.
9. Dane historyczne sugerują, że Maroko zamieszkiwane jest przez ludzi od czasów paleolitu w czasach prehistorycznych.
10. Niebieskie domy w Chaouen słyną z niezwykłej barwy. Czy wiesz, dlaczego są niebieskie? Żydowscy uchodźcy namalowali ten kolor, ponieważ wierzyli, że utrzymywał komary z daleka.
11. Jeśli zostaniesz zaproszony do marokańskiego domu, nie zapomnij zdjąć butów. Nie zdziw się, jeśli nie widzisz na ścianach posągów lub obrazów, jest to stosowane tylko w domach religijnych.
12. Zielona herbata jest najpopularniejszym napojem w kraju. Niektórzy piją herbatę o każdej porze. Jedna rada: jeśli otrzymujesz herbatę, nigdy nie odrzucaj propozycji.
13. Mt. Toubkal to najwyższa góra w kraju i najwyższy szczyt w Afryce Północnej. W zimie jest pokryta śniegiem i znajduje się tutaj skocznia narciarska.
14. Maroko było francuskim protektoratem na początku XIX wieku, ale nigdy nie było pełną kolonią.
15. Marokańczycy mówią dialektem arabskim znanym jako Darija. Jest to mieszanka języków arabskich, berberyjskich i europejskich.
16. Władca jest królem. Nazywa się król Mohamed VI. Jest żonaty i ma dwoje dzieci: księcia Moulaya Hassana III i Lallę Chadijah.
17. Pustynia Sahara obejmuje dużą część Maroka. Ale cały kraj nie jest pustynią. Są tu również pasma górskie, lasy i pola.
18. Większość Marokańczyków to muzułmanie, ale jest też niewielka liczba chrześcijan i Żydów, którzy nazywają Maroko domem.
19. Najbardziej znanym marokańskim jedzeniem jest kuskus, danie typowo spożywane w piątki – islamski dzień święty. Podstawę stanowią małe kulki makaronu, które są gotowane na parze, a następnie smażone przyprawionymi warzywami i mięsem.
20. Najpopularniejszym sportem w Maroku jest piłka nożna.
21. Dzieci uczą się w szkołach klasycznego języka arabskiego, francuskiego i czasami jednego z języków berberyjskich, angielskiego lub hiszpańskiego.
22. Maroko jest krajem afrykańskim o bardzo młodej populacji. Większość jego mieszkańców, nie ukończyła 30 roku życia.
23. Kraj ten jest najpopularniejszym celem turystycznym w całej Afryce. Co roku przyjeżdża tu ponad 10 mln turystów.
24. Jeśli myślałeś, że wielbłąd jest głównym środkiem transportu w kraju, to jesteś w błędzie. Jest to osioł. W Rissani istnieje rynek dla kupowania i sprzedaży osłów.
Historia Maroka
Badania archeologiczne wykazały, że obszar ten zamieszkiwany był co najmniej 400 000 lat temu. Zarejestrowana historia Maroka rozpoczyna się od fenickiej kolonizacji marokańskiego wybrzeża między VIII a VI wiekiem p. n. e., chociaż obszar ten był zamieszkany przez miejscowych Berberów przez około dwa tysiące lat wcześniej.
W V wieku p. n. e., państwo-miasto- Kartagina rozszerzyło swoją aktywnośćna obszary przybrzeżne. Pozostali tam aż do końca III wieku p. n. e.. Rdzenni monarchowie berberyści rządzili terytorium od III wieku p. n. e. aż do 40 roku n. e. kiedy to zostało ono przyłączone do Imperium Rzymskiego.
W jeszcze starożytnej, ale nowszej historii Maroko zostało zajęte przez Bizantyjczyków. Maroko i reszta Afryki Północnej zostały wciągnięte przez Fenicjan do wschodzącego świata śródziemnomorskiego, kiedy to Fenicjanie założyli osiedla i kolonie. Najstarszym znanym niezależnym królem marokańskim był król Bocchus I, berber Mauretanii.
Region ten został podbity przez muzułmanów na początku VIII w. n. e., ale oderwał się po buncie berberskim w 740 roku. Pół wieku później państwo marokańskie zostało założone przez dynastię Idrisidów. Pod rządami dynastii Almorawid i Almohad Maroko dominowało nad krajami Maghrebu i Hiszpanią muzułmańską. Od 1549 do 1659 r. krajem rządziła dynastia Saadi, a od 1667 r. Alauici, którzy od tamtej pory są dynastią rządzącą w Maroku.
W 1520 roku w kraju panował głód, który spowodował śmierć wielu ludzi. Głód w Maroku był tak straszny, że przez długi czas datowano przy nim inne wydarzenia. Niezależnie od tego, czy głód ten był prawdziwy, czy też nie, pojawiły się sugestie, że liczba ludności Maroka spadła z 5 do poniżej 3 milionów między początkiem XVI a XIX wiekiem.
W roku 1549 rozpoczął się okres rządów kolejnych dynastii arabskich twierdzących, że pochodzą one bezpośrednio od wielkiego islamskiego proroka Muhammada. Dynastię Saadi zastąpiła dynastia Alaouite, która przejęła władzę w XVII wieku.
W 1786 roku Sułtan Mohammed III ustanowił marokańsko-amerykański Traktat Przyjaźni. Kiedy rozpoczęła się rewolucja amerykańska, statki handlowe na Oceanie Atlantyckim zostały zaatakowane przez piratów. 20 grudnia 1777 roku Sułtan ogłosił, że wszystkie amerykańskie statki handlowe są obecnie pod jego ochroną i mogą w ten sposób cieszyć się bezpiecznym przemieszczaniem. W związku z tym Maroko było pierwszym narodem, który oficjalnie uznał nowo powstały kraj Stanów Zjednoczonych za niepodległe państwo. Traktat ten jest dziś najstarszym w Stanach Zjednoczonych traktatem przyjaźni, który nie był złamany.
Wraz z uprzemysłowieniem Europy, Afryka Północna była coraz bardziej ceniona za swój potencjał kolonizacyjny. Już w 1830 roku Francja wykazała duże zainteresowanie Marokiem, nie tylko ze względu na ochronę granicy swojego terytorium Algierii, ale także strategiczną pozycję Maroka na dwóch oceanach.
W 1900 roku Francja i Włochy zawarły tajne porozumienie w sprawie przydzielenia Maroka Francji i Libii do Włoch. W 1902 roku podobne porozumienie między Francją a Hiszpanią przewiduje proponowany podział terytorium Maroka. W 1904 roku Francja i Wielka Brytania zawrą pakt: Wielka Brytania zezwoli Francji na swobodę działania w Maroku w zamian za akceptację Francji dla roli Wielkiej Brytanii w Egipcie.
Maroko złożyło roszczenie w stosunku do terytorium Sahary Zachodniej, prowadząc do wojny, która trwała aż do osiągnięcia w 1991 r. porozumienia o zawieszeniu broni. Ten stan rzeczy trwa do dziś. Rząd marokański określa ten obszar mianem prowincji południowych.
W 1912 roku, po pierwszym marokańskim kryzysie Agadiru, podpisano traktat Feza, który dzieli Maroko na protektoraty francuskie i hiszpańskie. W 1956 roku, po 44 latach rządów francuskich, Maroko odzyskało niepodległość od Francji, a wkrótce potem odzyskało większość terytoriów znajdujących się pod hiszpańską kontrolą.
Wraz ze śmiercią króla Maroka Hassana II w 1999 roku tron objął bardziej liberalny książę koronny Sidi Mohammed, który objął tytuł Mohammeda VI. Wprowadził on kolejne reformy mające na celu modernizację Maroka, a wyniku którego prawa człowieka znacznie się poprawiły.Jednym z pierwszych posunięć nowego króla było uwolnienie około 8000 więźniów politycznych i zmniejszenie kary kolejnych 30000. Powołał on również komisję ds. odszkodowań dla rodzin zaginionych działaczy politycznych i innych osób przetrzymywanych w sposób arbitralny. Dzisiaj Maroko jest monarchią konstytucyjną z wybranym parlamentem.