Mało Znane Ciekawostki o Dżibuti
Graniczy z Erytreą na północy, Etiopią na zachodzie i południu oraz Somalią na południowym wschodzie. Pozostałą część granicy tworzą Morze Czerwone i Zatoka Adeńska na wschodzie. Dżibuti zajmuje powierzchnię 23 200 km2.
Dżibuti zawsze było bardzo aktywnym członkiem Unii Afrykańskiej i Ligi Arabskiej.
Granicząca z Zatoką Adeńską i służąca jako brama do Kanału Sueskiego, Dżibuti jest jedną z najbardziej ruchliwych tras żeglugowych na świecie.
W starożytności terytorium Dżibuti było częścią kraju związkowego Punt, a następnie Królestwa Aksum. W pobliżu Zeili (obecnie w Somalii) znajdowała się siedziba średniowiecznych sułtanatów Adal i Ifat. Pod koniec XIX wieku kolonia francuskiego Somalilandu powstała na mocy traktatów podpisanych przez rządzących Somalijczyków i sułtanów afrykańskich z Francuzam, a jej linia kolejowa do Dire Dawa (a później Addis Abeba) pozwoliła szybko zastąpić Zeillę jako port dla południowej Etiopii i Ogadenu.
W 1967 roku zmieniono jej nazwę na Francuskie Terytorium Afarów i Issas. Dziesięć lat później ludność Dżibuti głosowała za niepodległością. To oficjalnie oznaczało powstanie Republiki Dżibuti, nazwanej na cześć stolicy Dżibuti. Dżibuti przystąpiło do Organizacji Narodów Zjednoczonych w tym samym roku, 20 września 1977 r.
Stolica Dżibuti nazywana jest miastem Dżibuti. Mieszka tam 76 procent ludności.
Ludność kraju Dżibuti jest mniejsza niż Warszawy, ale większa niż Krakowa.
Tylko jeden sportowiec z Dżibuti zdobył medal na Igrzyskach Olimpijskich: Hussein Ahmed Salah zdobył brązowy medal w maratonie w 1988 roku.
Jezioro Assal w Dżibuti jest jednym z najbardziej słonych mórz na świecie, jest bardziej słone niż Morze Martwe.
Obóz Lemonnier w mieście Dżibuti jest jedyną bazą wojskową Stanów Zjednoczonych w Afryce.
W latach 1896-1967 Dżibuti było znane jako francuskie Somaliland.
W listopadzie 1978 roku erupcja wulkanu Ardoukoba, wraz z spektakularnymi przepływami lawy, przyciągnęła uwagę wulkologów z całego świata. Szczególnym zainteresowaniem cieszyła się ogromna aktywność sejsmiczna, która towarzyszyła erupcji i doprowadziła do poszerzenia o ponad metr płyt między Afryką a Półwyspem Arabskim.
Kraj jest całkowicie pozbawiony jakichkolwiek stałych rzek naziemnych, choć istnieją też rzeki podziemne.
Klimat, który często jest bardzo uciążliwy, różni się w zależności od pory roku. Chłodna pora roku trwa od października do kwietnia i charakteryzuje klimat śródziemnomorski, w którym temperatury wahają się.
Średnie opady roczne są ograniczone i zwykle rozłożone na 26 dni. Różne regiony kraju otrzymują różne ilości opadów: regiony przybrzeżne otrzymują 130 mm opadów rocznie, podczas gdy północna i górzysta część kraju otrzymuje około 380 mm.
Pora deszczowa trwa od stycznia do marca, a większość opadów występuje w szybkich, krótkich odstępach czasu. Jednym z rezultatów tego nierównomiernego rozkładu opadów deszczu są okresowe błyskawiczne powodzie, które niszczą obszary położone na poziomie morza.
Pochodzenie nazwy Dżibuti jest nieznane. Jedna z teorii głosi, że pochodzi od słowa „gabouti”. Inne teorie mówią, że nazywa się ją za zabicie legendarnego przerażającego zwierzęcia, lub że została nazwana na cześć egipskiego boga księżyca.