Nieznane informacje i ciekawostki o Abchazji
Abchazja jest częściowo uznanym państwem kontrolowanym przez separatystyczny rząd na wschodnim wybrzeżu Morza Czarnego i południowo-zachodnim skraju Kaukazu. Jest popularnym celem rosyjskich turystów.
Państwo położone jest na wschodnim brzegu Morza Czarnego, graniczy od północnego zachodu z Rosją nad rzeką Psou, w pobliżu miasta Soczi, a od wschodu z Gruzją nad rzeką Ingur, a od północy z Wielkim Kaukaskim Pasmem Gór.
Subtropikalny klimat i pokryte śniegiem góry w połączeniu z plażami, jaskiniami, jeziorami i górami oraz dziedzictwem architektonicznym i religijnym kościołów sprawia, że Abchazja jest niezwykła.
Po wojnie gruzińsko-rosyjskiej w latach 1992-1993 i pomimo zniszczenia większości infrastruktury Abchazja zdołała odbudować swoje główne filary gospodarcze, którymi są turystyka i rolnictwo. Chociaż po wojnie podjęto wiele wysiłków w celu rekultywacji terytorium Abchazji, region ten jest nadal okupowany przez Rosję, a zniszczeń dokonuje się na całym terytorium.
W sierpniu 2008 roku ponownie toczyły się walki podczas wojny w Osetii Południowej, po której nastąpiło formalne uznanie Abchazji przez Rosję, unieważnienie porozumienia o zawieszeniu broni z 1994 roku oraz zakończenie misji ONZ.
Status niepodległego państwa jest uznawany na arenie międzynarodowej jedynie przez Nauru, Nikaraguę, Rosję i Wenezuelę. Abchazja w dużym stopniu zależy od rosyjskiego wsparcia i waluty, a jej sytuacja polityczna jest niepewna, podobnie jak w przypadku Osetii Południowej czy Kosowa.
Region ten miał autonomię w ramach Gruzji Radzieckiej w czasie, gdy Związek Radziecki zaczął się rozpadać pod koniec lat 80.
Pomimo porozumienia o zawieszeniu broni z 1994 roku i wieloletnich negocjacji, spór pozostaje nierozwiązany. Długoterminowa obecność misji obserwacyjnej ONZ i sił pokojowych Wspólnoty Niepodległych Państw (WNP) pod przewodnictwem Rosji nie zapobiegła kilkakrotnie wybuchowi fali przemocy.
28 sierpnia 2008 roku gruziński parlament ogłosił Abchazję terytorium okupowanym przez Rosję, stanowisko popierane przez zdecydowaną większość społeczności międzynarodowej.
Ogród Botaniczny Sukhum jest jednym z najstarszych ogrodów botanicznych na Kaukazie, który powstał w 1838 roku.
Abchazja jest rekordzistą pod względem liczby stuletnich mieszkańców. Według danych z 1956 roku w Abchazji żyło 270 osób w wieku ponad 100 lat i 11 osób starszych niż 120 lat.
Abchazi to tajemniczy, niegruziński naród, który jest ich własną autonomiczną republiką w Gruzji-Abchazji, Abchaskiej Republice Autonomicznej. Niektóre z nich znajdują się również w Rosji.
Około połowa Abchazów to prawosławni chrześcijanie, a około połowa to sunnici – muzułmanie.
Kultura abchaska jest typowa dla Kaukazu. Społeczeństwo skupione jest wokół rodziny i zorganizowane pod silną władzą patriarchalną. Powszechne są zarówno rodziny wielodzietne.
Dzieci często mieszkają w domach w pobliżu rodziców.
W latach 90. w Abchazji było około 154 tys. Abchazów. W Autonomicznej Republice Abchazji w południowo-zachodniej Gruzji oraz w Turcji i innych częściach Bliskiego Wschodu znajdują się również osady abchaskie.
Abchaz, język abchaski, ma najmniej samogłosek na świecie. Jest to język północno-zachodniego Kaukazu wraz z językiem cyrkaskim.
Abchaz nie miał języka pisanego aż do lat sześćdziesiątych XIX wieku, kiedy to rosyjski żołnierz-lingwista wymyślił język.
W 1989 roku 97% Abchazów powiedziało, że Abchaz jest ich pierwszym językiem, a 78,2% stwierdziło, że posługuje się biegle językiem rosyjskim. Wielu z nich mówi również po rosyjsku i w mniejszym stopniu po gruzińsku. Od początku lat 90. XX wieku Abchaz był językiem wykładowym w szkołach.
Rocznie Abchazja eksportuje do Rosji ponad 1500 ton miodu.
W Abchazji wyścigi konne są najpopularniejszym sportem.
W budowie katedry św. Zofii, znajdującej się w Kijowie, wzięli udział mieszkańcy Abchazji.
Winiarstwo pojawiło się w Abchazji tysiące lat p.n.e.