18 Interesujących Ciekawostek o Czesławie Miłoszu

Czesław Miłosz był poetą, eseistą, prozaikiem, tłumacze, wykładowcą oraz laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury którą otrzymał w 1980 roku. Oto ciekawostki i ważne informacje o Czesławie Miłoszu.

1. Urodził się 30 czerwca 1911 roku w Szetejniach na Litwie w rodzinie szlacheckiej.

2. Jego rodzicami byli Aleksander Miłosz herbu Lubicz i Weronika z Kunatów herbu Topór.

3. Czesław Miłosz urodził się jako poddany cara rosyjskiego, obywatel litewski, narodowości polskiej. Przodkami jego byli szlachcice litewscy osiadli na Litwie mówiący po polsku.

4. Pierwsze lata nauki zdobywał pod okiem matki nauczającej w wiejskiej szkole pisania, czytania, rachunków. Początkowa nauka przychodziła mu z trudem. Był bardziej zafascynowany otaczającym go światem niż nauką.
Lata 1921-1929 to okres pobierania nauki w I Państwowym Gimnazjum Męskim im. Króla Zygmunta Augusta w Wilnie.

5. Dalszy etap edukacji kontynuował na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, początkowo studiował polonistykę na Wydziale Humanistycznym po czym przeniósł się na Wydział Nauk Społecznych studiując prawo.

6. Debiut literacki Miłosza miał miejsce w 1930 roku. Wiersze „Kompozycja” i „Podróż: zamieszczone zostały na łamach uniwersyteckiego pisma „Alma Mater Vilnensis”

7. W czasie studiów został członkiem Akademickiego Klubu Włóczęgów Wileńskich. Klub był głośną w Wilnie organizacją akademickiego życia skupiającą w swoich szeregach wielu znanych w późniejszych czasach osób, z którymi młody Miłosz zawarł znajomości i przyjaźnie. Klub był organizacją programowo apolityczną.

8. Czasy studenckie Miłosza to także działalność w ramach grupy poetów Żagary współuczestnicząc w wydawaniu pisma o tej samej nazwie. Swoją aktywność wykazywał również pracując w Polskim Radiu Wilno.

9. Większą część czasów II wojny światowej spędził w okupowanej przez Niemców Warszawie. W czasie wojennej zawieruchy wykazywał dużą aktywność na literackiej niwie. Tworzył pod pseudonimem Jan Syruć i pod tym nazwiskiem wydał w 1940 roku tom wierszy zatytułowany „Wiersze”. W okupowanej Warszawie pracował jako woźny w szkole. Wraz z bratem Andrzejem brał czynny udział w ratowaniu Żydów, przechowywał ich oraz udzielał im finansowego wsparcia.

10. W roku 1989 bracia Miłosz za pomoc Żydom w czasie wojny, zostali uhonorowani przez Instytut Jad Waszem tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata.

11. Okres powojenny to dla Miłosza czas pracy w dyplomacji. Jako attache kulturalny przebywał w Stanach Zjednoczonych oraz we Francji. Korzystając z okazji przebywania w Paryżu w roku 1951 poprosił Francuzów o azyl polityczny.

12. Lata spędzone na francuskiej ziemi owocowały działalnością literacką. Współpracował w tym czasie z Jerzym Giedroyciem. Największe poruszenie wywołał publikując esej „Zniewolony umysł”. Wiele jego literackich prac publikowane było na łamach paryskiej Kultury Jerzego Giedroycia.

13. W 1960 roku Czesław Miłosz przeniósł się do Stanów Zjednoczonych podejmując pracę na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley oraz na Harvardzie.

14. Jedną z ważniejszych osób w emigracyjnym życiu Czesława Miłosza był Jerzy Giedroyć. Współpraca z Giedroyciem owocowała wydawaniem przez niego twórczości Miłosza. On był inicjatorem i wykonawcą zgłoszenia Miłosza do literackiej nagrody Nobla. To on jako kierownik emigracyjnego ośrodka literackiego znanego jako Instytut Literacki w Paryżu wydał Tom dzieł zbiorowych Miłosza.

15. 9 października 1980 roku Akademia Szwedzka w Sztokholmie ogłasza przyznanie Czesławowi Miłoszowi Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.

16. W 1993 roku Miłosz przeprowadza się na stałe do Polski i zamieszkuje w Krakowie. Podczas życia na emigracji wielokrotnie był za swoją twórczość literacką doceniany przez wiele ośrodków akademickich. Doktoraty honoris causa nadane przez wiele uniwersytetów są najlepszym przykładem prestiżu jakim się cieszył.

17. 14 sierpnia 2004 roku Noblista Czesław Miłosz umiera. Po śmierci zostaje pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce.

18. Twórczość Czesława Miłosza do czasu otrzymania Nagrody Nobla była znana za granicą Polski i nie ograniczała się jedynie do środowisk emigracji polskiej. Władze Polski Ludowej skutecznie blokowały dostęp do jego twórczości. W kręgach polskiego podziemia antykomunistycznego wydawane były pojedyncze jego utwory. Przyznanie mu Nobla było dla wielu Polaków sporym zaskoczeniem, gdyż jego dzieła były skwapliwie cenzurowane przez ludowe władze i mało osób wiedziało o jego istnieniu, a co dopiero o twórczości literackiej.