Ciekawostki o Hitlerze

Adolf Hitler, jeden z najgorszych dyktatorów, jeśli nie najgorszych w historii ludzkości, był odpowiedzialny za 60 do 85 milionów ofiar śmiertelnych w czasie II wojny światowej, ponieważ wywołał on ten konflikt.

Jego nazwisko przynosi skojarzenia z zabójstwami, wojną, holokaustem i próbą eksterminacji Żydów i innych mniejszości. Hitler otwarcie wyraził nienawiść do Żydów w swojej książce „Mein Kampf”.

Przed najechaniem Polski i wywołaniem II wojny światowej Hitler podał swoim generałom przykład Genghis Khana. Powiedział, że choć Genghis Khan doprowadził miliony kobiet i dzieci do śmierci, historia nadal uważała go wyłącznie za założyciela państwa mongolskiego, a nie za mordercę.

W wyniku Holokaustu wywołanego przez Hitlera, 6 milionów Żydów zgineło, czyli około 78% całej ludności żydowskiej.

Żydzi i inne mniejszości rasowe, polityczne i etniczne w Europie były celem ataków i systematycznie mordowane przez siły nazistowskie.

Życie Hitlera

Hitler wierzył w rasę aryjsko-niemiecką. Rasa aryjska wskazuje na rasę indoeuropejską, kaukaską, a rasistowskie określenie jest używane do określenia koncepcji białej wyższości. Hitler wierzył również w koncepcję Friedricha Nietzschego Übermenscha czyli „nadludzkiego”.

Po uczestnictwie w I wojnie światowej Hitler powrócił do Monachium i pozostał w wojsku ze względu na brak formalnego wykształcenia i perspektyw zawodowych.

Hitler został przydzielony do infiltracji Niemieckiej Partii Robotniczej (DAP), która w tym samym roku stała się Narodowosocjalistyczną Niemiecką Partią Robotniczą lub Partią Nazistowską. Jego zadaniem było wywieranie wpływu na innych żołnierzy i monitorowanie działalności DAP.

Hitler miał żyć w schroniskach dla bezdomnych przez pewien czas. Podobnie jak wielu Austriaków, Hitler zaczął przyciągać niemieckich nacjonalistów od najmłodszych lat.

Urodzony 20 kwietnia 1889 roku w Braunau am Inn, Austrio-Węgry, jego życie od początku naznaczone było konfliktem. Jako chłopiec stale ścierał się ze swoim surowym ojcem, który nie aprobował lekceważącego zachowania syna w szkole ani jego zainteresowania sztuką piękną.

Jego ojciec zmarł, gdy Hitler miał 14 lat.

W wieku 18-19 lat dwukrotnie odmówiono mu przyjęcia do Akademii Sztuk Pięknych (w 1907 i 1908 r.), gdyż uznano go za niezdolnego do malowania. W W Wiedniu starał się zarabiać na życie sprzedając swoje obrazy. Jednak z powodu braku jakości i środków wkrótce zabrakło mu pieniędzy.

W 1914 roku, mieszkając w Monachium, Hitler zdołał zaciągnąć się do armii bawarskiej, po czym w 1925 r. zrzekł się austriackiego obywatelstwa i na początku lat 30. oficjalnie został obywatelem niemieckim.

Dochodzenie do władzy

Mniej więcej w tym samym czasie Hitler po raz pierwszy zaczął wyrażać rodzaj niemieckiego nacjonalizmu i antysemityzmu. Uczucia te nasiliły się dopiero podczas, a zwłaszcza po zakończeniu służby wojskowej w czasie I wojny światowej.

Otrzymał Żelazny Krzyż za odwagę na froncie zachodnim wojny, choć większość historyków zgadza się, że służył głównie jako biegacz dyspozytorski i funkcjonariusz w kwaterze głównej, daleko za linią frontu.

Kiedy wojna zakończyła się klęską Niemców i Traktat Wersalski ukarał kraj, Hitler stał się nieodwracalnie gorzki i wściekły.

Podobnie jak wielu Niemców, Hitler obwiniał Żydów, marksistów i rząd niemiecki za klęskę swojej armii i pogorszenie warunków w powojennych Niemczech.

Do 1921 r. dzięki jego przemówieniom Hitler zyskał popularność i został przewodniczącym tego, co dziś nazywa się Partią Nazistowską.

Nieudana próba zamachu stanu z 1923 r., znanej jako Piwna Hala Putsch, doprowadziła go na rok do więzienia.

Podczas pobytu w więzieniu Hitler napisał manifest polityczny: Mein Kampf. W ciągu najbliższej dekady książka sprzedała się w nakładzie 5 milionów egzemplarzy. Pokazała ludziom radykalne idee Hitlera i pomogła mu zdobyć władzę.

Objęcie władzy i II Wojna Światowa

W marcu 1936 r., za radą swoich generałów, Hitler nakazał niemieckim oddziałom zajęcie zdemilitaryzowanego lewego brzegu Renu.

W ciągu następnych dwóch lat Niemcy zawarły sojusze z Włochami i Japonią, zaanektowały Austrię i staneły przeciwko Czechosłowacji – zasadniczo bez oporu Wielkiej Brytanii, Francji i reszty społeczności międzynarodowej.

Gdy w maju 1939 r. potwierdził sojusz z Włochami w tak zwanym „Pakcie stalowym”, Hitler podpisał następnie pakt o nieagresji ze Związkiem Radzieckim. 1 września 1939 r. wojska nazistowskie zaatakowały Polskę, zmuszając wreszcie Wielką Brytanię i Francję do wypowiedzenia wojny Niemcom.

Ciekawostki o Hitlerze

Adolf Hitler, jako jedna z najbardziej zawiedzionych postaci w historii, pozostaje przedmiotem ponurej fascynacji.

Holokaust jest z pewnością najbardziej przerażającym dziedzictwem jego rządów, ale jest bardzo mało prawdopodobne, aby Hitler kiedykolwiek odwiedził którykolwiek z jego obozów zagłady.

Hitler był Austriakiem. Jest to dosyć dziwne biorąc pod uwagę jego związek z niemieckim nacjonalizmem.

Pod wpływem opieki swojego nauczyciela licealnego, Leopolda Poetscha, który miał silną wrażliwość nacjonalistyczną Niemców, Hitler zaczął wyrażać lojalność tylko wobec Niemiec.

W grudniu 1909 r. mieszkał w schronisku dla bezdomnych w Wiedniu. Następnie mieszkał w publicznym akademiku dla mężczyzn do 1913 roku, kiedy to otrzymał spadek po ojcu i przeniósł się do Monachium.

Zaledwie rok przed wybuchem wojny w Niemczech magazyn Time nadał Hitlerowi tytuł „Człowieka Roku”. Należy jednak zauważyć, że nagroda ta nie zawsze jest rozumiana jako wyraz poparcia. Time twierdzi, że tytuł jest raczej miarą wpływu na świat, co wyjaśnia, dlaczego do grona odbiorców wątpliwego wyróżnienia należą Stalin, Chruszczow i Ajatollah Chomeini.

Kiedy Hitler kandydował na prezydenta w kwietniu 1932 r., przegrał z Paulem von Hindenburgiem. Jednak w wyborach federalnych w czerwcu tego samego roku partia nazistowska zdobyła 37 głosów, stając się największą partią w Reichstagu.

Fuhrer miał ekstremalne problemy żołądkowo-jelitowe i dlatego często puszczał bąki.

Hitler miał siostrzeńca Williama Patricka Hitlera, który walczył przeciwko Niemcom w szrankach marynarki wojennej USA.

Hitler doznał dwóch poważnych obrażeń w czasie wojny. Pierwszy z nich miał miejsce w bitwie pod Somme w październiku 1916 r., kiedy to został ranny odłamkiem i spędził dwa miesiące w szpitalu. Dwa lata później, 13 października 1918 r., brytyjski atak na gorczycę spowodował, że Hitler tymczasowo oślepnął. Pozostałą część wojny spędził na powrocie do zdrowia po urazach.

Być może jest to zaskakujące, biorąc pod uwagę przerażające okrucieństwo, jakie zadał światu, że Hitler był zagorzałym zwolennikiem dobrostanu zwierząt.

Zdrowie Hitlera jest przedmiotem poważnych spekulacji, a lista skarg, z którymi podobno żył, jest obszerna. Niektórzy historycy sugerują, że miał kiłę, chorobę Parkinsona i chorobę Huntingtona.

Po przegranej I wojnie światowej, Hitler był wściekły na kapitulację Niemiec i surowe kary nałożone przez Traktat Wersalski, który oficjalnie zakończył wojnę. Wracając do Monachium, wstąpił do Niemieckiej Partii Robotniczej, małej prawicowej organizacji politycznej o antysemickich skłonnościach. Hitler szybko stał się liderem partii.

Nie jest jasne, ile razy podejmowano próby zamachu na życie Hitlera, ale można śmiało powiedzieć, że przeżył on ponad 20 zamachów na własne życie. Jeszcze zanim został kanclerzem, Hitler był kilkakrotnie postrzelony.