6 ciekawostek o dziurze ozonowej
Dbanie o środowisko naturalne jest istotne, by móc powstrzymać niekorzystne zmiany, jakie następują – wśród nich jest dziura ozonowa, która powstaje wskutek redukcji ilości ozonu w stratosferze. Czy można powiedzieć o niej coś więcej?
Oto [b]ciekawostki o dziurze ozonowej[/b], które mogą zaskoczyć wielu z nas.
1. Dziura ozonowa została po raz pierwszy odkryta w 1985 roku w regionie Antarktydy. Nie jest to dziura, jak wiele osób może sądzić, ale oznacza utratę około 60 procent ozonu, zwykle między wrześniem a listopadem każdego roku.
2. Dobry ozon jest naturalnie wytwarzany w wyniku reakcji fotochemicznych w stratosferze, nieco daleko od powierzchni Ziemi. Chroni żywe organizmy przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym (UV) ze słońca. Zły ozon występuje w pobliżu powierzchni Ziemi w warstwie zwanej troposferą. Oddychanie jest szkodliwe i powoduje uszkodzenia drzew, upraw i innej roślinności. Jest głównym składnikiem miejskiego smogu.
3. Nieplanowane uprzemysłowienie, urbanizacja i wzrost liczby ludności to główny czynnik przyczyniający się do powstawania powierzchniowego ozonu, który jest główną substancją tworzącą smog fotochemiczny. Ozon powierzchniowy jest powodowany przez paliwa kopalne i chemikalia z fabryk. Lasy odgrywają znaczącą rolę w kontrolowaniu ilości dwutlenku węgla w atmosferze, jednak są wycinane w celu zasiedlenia. Zwiększa to powstawanie gazów cieplarnianych.
4. Pogłębianie się dziury ozonowej, czyli zmniejszenie dobrego ozonu w stratosferze, może przełożyć się na występowanie u człowieka oparzeń słonecznych, uszkodzeń komórek, przyczyniać się do zwiększenia liczby zachorowań na raka, w tym czerniaka.
5. Według Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP) dzięki porozumieniu nastąpiła znaczna redukcja emisji ODS w ciągu ostatnich dwóch dekad i istnieją dowody na to, że warstwa ozonowa sama się leczy i może się odbudować do połowy tego stulecia.
6. Oczekuje się, że warstwa ozonowa powróci do normalnego poziomu około 2050 r. Jednak bardzo ważne jest, aby świat przestrzegał Protokołu Montrealskiego; opóźnienia w zakończeniu produkcji i stosowania substancji zubożających warstwę ozonową mogą spowodować dodatkowe uszkodzenia warstwy ozonowej i przedłużyć jej odbudowę.