17 Interesujących Ciekawostek o Celtach

Kiedy zapytasz ludzi o Celtów to dla większości ludzi byli oni wojowniczymi ludźmi, którzy zaciekle bronili swojej ziemi, a jednocześnie dążyli do jej rozszerzenia i podboju. Jest to jednak tylko ułamek tego, o co chodziło Celtom, ponieważ w rzeczywistości mieli oni bardzo złożone społeczeństwo.

W tym artykule przedstawiamy spojrzenie na rzeczy, o których być może nie wiedzieliście wcześniej o Celtach. Oto ciekawostki, ważne informacje i fakty o Celtach.

1. Celtowie to ludność indoeuropejska, która najprawdopodobniej przybyła na terytorium europejskie wraz z tabunem osadniczym z terenów Indii.

2. Zapewne przez większość z nas lud cetlów kojarzy się z postaciami kreowanymi przez Asterixa i Obelixa w wielu bajkach i filmach. Dziś wiemy niestety, że społeczeństwo o wspólnym języku, kulturze i religii prawdopodobnie w ogóle nie istniało.

3. Za kraj narodzin przyszłych Celtów uznaje się region kurhanów w południowych Niemczech, pomiędzy Lasem Czeskim i Renem, zamieszkały w połowie II tysiąclecia p.n.e. przez tzw. ludność Protoceltów, mających za sąsiadów Protoilirów.

4. Atrybuty typowe dla ludu Celtów to – saboty, czyli drewniane chodaki, kilt, potrawy z dziczyzny, cydr i piwo a nawet harfa i dudy. Legenda głosi, że atrybuty wymienione nigdy nie ujrzały światła dziennego.

5. W poszukiwaniu zalążków jakiejkolwiek wiedzy o Celtach, należałoby przytoczyć odnalezione przez archeologów materiały pozostałości wcześniejszych kultur. Wzmianki o pisarzach klasycznych nie pozostawiają dostatecznych informacji na ich temat. Najcenniejszą informacją jest ta przekazana przez Ammiana Marcellina, który cytował Timagenesa. Według niego druidzi potwierdzali, że część mieszkańców Galii pochodziła z rdzennej populacji tego obszaru, podczas gdy pozostali mieszkańcy przybyli z odległych wysp i z ziem leżących poza Renem.

6. Przez 200 lat posługiwano się słowem Celtae. Oznaczało każdą grupę jasnowłosych barbarzyńców, która w IV w. p.n.e najechała północną Grecję i na pewien czas osiedliła się w Azji Mniejszej.

7. W dziełach malarskich Celtowie przedstawiani byli jako mieszkańcy z bujnymi włosami, wąsami i obręczami na szyjach (tzw. torquesami). Bojowość Celtów robiła na Grekach duże wrażenie, jednak dla nich na zawsze pozostali jako pijani barbarzyńcy.

8. Rzymianie nazywali ich Galatami, bowiem czuli przed nimi podziw i szacunek.

9. Celtowie wynaleźli pierwszą monumentalną kulturę środkowoeuropejską z własnym układem miar i wag oraz monetami, których produkcję wykorzystywano na mennictwie Filipa II Macedońskiego.

10. Szczególnym ciepłem i szacunkiem darzyli oni konie, między innymi dlatego, że zwierzęta te były symbolem bogini Epony. Dodatkowo ludność celtycka składała do grobu końską uprząż, nie poświęcając w żaden sposób przy tym koni.

11. Ciekawostką jest legenda, według której Galowie jedząc mięso obcinali kawałki przy ustach używając do tego noża noszonego przy pochwie miecza.

12. W rejonie Stuttgartu w Niemczech znajduje się jedno z większych skupisk praceltyckich lokalizacji. Nie bez powodu mieszkańcy Niemiec zorganizowali wystawę celtycką właśnie w tym mieście.

13. Budowane i zakładane od III w. p.n.e. celtyckie osiedla obronne były chronione ogromnymi murami z bramami, którymi poruszony był nawet sam Juliusz Cezar w czasie swego pobytu w Bibracte na górze Beuvray.

14. Wspólny język pomagał Celtom w prowadzeniu długoterminowych interesów, ale nie zapewniał do końca poczucia solidarności.

15. Językiem celtyckim posługują się do dziś ludzie na obrzeżach Europy, mianowicie mieszkańcy Bretanii, Szkocji, Irlandii i Walii.

16. Rdzenni Galowie nie posiadali też własnego pisma, przy zapisywaniu wszelkich obliczeń i kalkulacji, korzystali z języka łacińskiego, greckiego i etruskiego. Uważali, że zapisywanie rozleniwia pamięć i dlatego nie pozostawili po sobie żadnych dzieł historycznych i literatury.

17. Jako ważną cechę Celtów możemy wymienić błyskotliwość i zmysł praktyczny. Dlatego właśnie im zawdzięczamy wymyślenie naczyń klepkowych, głównie beczek, zbroi kolczej, mydła oraz wypromowanie koła garncarskiego.