Ciekawostki

Informacje i Ciekawostki o Bojownikach

bojownik

Ryba bojownik, nazywana także bojownikiem wspaniałym lub syjamskim to jeden z popularniejszych gatunków ryb akwariowych, ze względu na swoją urodę. Charakterystyczny wygląd, jaki nadają mu piękne, wydłużona i wachlarzowate płetwy oraz różnorodne ubarwienie samców powodują, że ryby te są ozdobą każdego akwarium. Oto garść ciekawostek związanych z rybą bojownikiem.

W środowisku naturalnym ryba bojownik występuje w rozlewisku rzeki Mekong, Wietnamie, Kambodży i Tajlandii. Nie jest wówczas aż tak zdobiona wachlarzowatymi płetwami. Samce mogą mieć odcienie brązu, czerwieni, niebieskiego, zielonkawego lub mlecznego.

Samce ryby bojownik zawdzięczają swoją nazwę naturze. Są bowiem bardzo agresywne, szczególnie wobec samców tego samego gatunku. Z tego też względu trudno hodować więcej niż jednego osobnika męskiego w akwarium. Najlepiej, aby jeden samiec znajdował się w akwarium z kilkoma samicami lub aby 2-3 samice przypadały na jednego samca. Jeśli chodzi o inne gatunki ryb akwariowych, to bojownik nie lubią m.in. neonków, dani pręgowanych, tetry czarnej, gupików oraz wielkopłetwów.

bojownik wspaniały

Przygotowując się do złożenia jaj bojowniki budują charakterystyczne, pieniste gniazda i to właśnie samce sprawują opiekę nad jajami oraz wyklutym już potomstwem.

Ludność zamieszkująca rejony, gdzie naturalnie występują ryby bojowniki organizuje walki tych ryb między sobą.

Bojowniki są rybami labiryntowymi, podobnie jak gurami. Oznacza to, że posiadają dodatkowy narząd oddechowy nazywany labiryntem, który umożliwia im oddychanie powietrzem atmosferycznym. Dzięki temu są w stanie przetrwać nawet w środowisku ubogim w tlen, w którym inne ryby giną. Kiedy bojownikom brakuje tlenu, podpływają do powierzchni wody i korzystają z powietrza atmosferycznego.

Bojowniki przeniesione ze szklanej kuli, w których trzymane są często w sklepach akwariowych, do dużego akwarium mogą cierpieć na zaburzenia psychiczne, które doprowadzają do ich śmierci.

Pierwsze osobniki bojownika wspaniałego pojawiły się w Europie dopiero pod koniec XIX wieku, przywiezione przez francuskiego naukowca Pierre’a Carboniera. Z Francji ryby te trafiły do Niemiec i Rosji. Pierwotnie znane były pod inną nazwą. Obecnie obowiązującą – Betta splendens – nadał im Charles Regan.