Archikatedra Oliwska – ciekawostki, informacje i fakty

Archikatedra Oliwska, to wyjątkowa świątynia. Na przełomie wieków wielokrotnie plądrowana i dewastowana, przetrwała do dziś. Pod wieloma względami jest to wyjątkowe miejsce. Kryje w sobie mnóstwo informacji, które zainteresują zwiedzających.

1. Kościół ten zbudowany został na przełomie XXII i XIII wieku przez przybyłych na te ziemie niewiele wcześniej Cystersów. Byli to wybitnie pracowici mnisi, którzy przy pomocy książąt pomorskich rozsławili Oliwę, budując okazałe sanktuarium.

2. W 1350 roku poprzez niefrasobliwość kuchennego chłopca, doszło do pożaru, który doszczętnie strawił cały zespół klasztorny. Na szczęście już niedługo rozpoczęto odbudowę w takiej formie, w jakiej zachowany jest po dziś dzień.

3. Archikatedra Oliwska, jest Archikatedrą od roku 1992. Wcześniej, bo od 1925 roku, decyzją Papieża Piusa XI, utworzono diecezję gdańską a ów Kościół urósł do rangi Świątyni Katedralnej. Kolejną wyższą rangę sanktuarium otrzymało w 1975 roku, kiedy to stało się bazyliką mniejszą.

4. Ołtarz główny, jako dzieło sztuki barokowej, został ufundowany przez opata Antoniego Hackiego. Pierwszym, głównym ołtarzem był ołtarz boczny Św. Trójcy, zastąpiony kilkadziesiąt lat później tym obecnym.

5. Wielkie organy oliwskie, to słynne na cały kraj organy. Zachwycają nie tylko swym niepowtarzalnym brzmieniem, ale przede wszystkim ale także wybitnie zdobionym prospektem w stylu rokoko. Fundatorem wielkich organów, był opat Rybiński, natomiast ich wykonania w latach 1763-1788 podjął się Jan Wilhelm Wullf.. Co ciekawe, organy w momencie powstania uchodziły za największe w Europie. W czerwcu 1999 roku, Papież Jan Paweł II, osobiście wysłuchał brzmienia organów podczas pielgrzymki do Polski.

6. Pomieszczenie dawnego klasztoru są atrakcją turystyczną i oddane są do zwiedzania w miesiącach letnich. Przede wszystkim Wielki Reflektarz, to część z niewielu zachowanych, autentycznych wnętrz gdańskich.

7. W Nawie bocznej północnej, znajduje się kaplica Napomucena, zwana też kaplicą chrzcielną. Na ołtarzu umieszczonym wewnątrz, Napomucen trzyma swój własny język, rozświetlony boskimi promieniami. To uczczenie pamięci tego męczennika, którego stracono, za odmowę złamania tajemnicy spowiedzi.