Ważne Informacje i Ciekawostki o Jeżach Pigmejskich

Afrykańskie jeże pigmejskie bywają nazywane również jeżami karłowatymi i są najmniejszym z dziko żyjących gatunków jeży na świecie. Są jednak również popularnymi zwierzętami hodowlanymi, a ich towarzyska natura i piękne, zróżnicowane umaszczenie powodują, że zwierzęta te cieszą się wyjątkową sympatią. Jakie są ciekawostki związane z tymi uroczymi zwierzętami?

Hodowlane jeże pigmejskie rejestrowane są w Klubie Jeża Pigmejskiego, który znajduje się w Wielkiej Brytanii. Każdy z nich ma indywidualny numer hodowlany oraz rodowód. Osobniki ich pozbawione pochodzą z dzikich hodowli i mogą być znacznie słabsze i mniej odporne niż faktyczne gatunki hodowlane.

Jeże pigmejskie są dużo bardziej aktywne od innych gatunków tych zwierząt, lubią się bawić ze swoimi opiekunami i dość szybko się z nimi oswajają. Wymagają jednak dużej delikatności, pozostają bowiem mimo wszystko zwierzętami o dzikiej i niezależnej naturze.

Młode jeże pigmejskie sprzedawane przez hodowców jako oswojone potrzebują również odrobiny czasu, aby przyzwyczaić się do nowego opiekuna i domu. Początkowo mogą więc w obronie własnej zwijać się w kolczastą kulkę. Należy wówczas dać im czas, ułożyć jeżyka zwiniętego w kulkę w dłoni i pozwolić mu rozwinąć się dopiero w momencie, kiedy poczuje się naprawdę bezpiecznie.

Jeże pigmejskie są zwierzętami bardziej aktywnymi w nocy, kiedy potrzebują sporo miejsca dla siebie na chodzenie i badanie otoczenia. Dobrze jest więc przygotować dla nich w domowej hodowli klatkę o rozmiarach co najmniej 0, 6-1 m, a nawet większą, która da jeżom mnóstwo miejsca do poznawania.

Ciąża jeży pigmejskich trwa ok. 35 dni. Młode osobniki rodzą się w miotach po 2-10 osobników i mają miękkie, białe kolce. W momencie narodzin ich skóra jest opuchnięta i wypełniona płynem pokrywającym kręgosłup, aby nie zranić matki w czasie porodu. Potem młode tracą kręgosłupy, z którymi się urodziły, zastępując je dorosłym, wykształconym kręgosłupem.

Długie pyszczki jeży pigmejskich pozwalają im skutecznie lokalizować pokarm. Dzięki wysoko wrażliwym zmysłom słuchu i zapachu zwierzęta te mogą natomiast chować się przed drapieżnikami.