Ciekawostki

10 Interesujących Ciekawostek o Ignacym Krasickim

źródło: Portret ponad wszystko. Jacob Wessel i jego wiek. Sztuka gdańska XVIII wieku, 2005 / Wikipedia

Ignacy Krasicki (1735-1801) był polskim pisarzem, poety, satyrykiem, biskupem i politykiem. Był jednym z najważniejszych twórców polskiego oświecenia i uważany jest za ojca literatury polskiej.

Jego najbardziej znane dzieła to „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”, które uważane są za pierwszy polski powieść, oraz „Satyry”, zbiór satyr i fraszek krytykujących ówczesne problemy społeczne i polityczne.

Krasicki był również biskupem diecezji warmińskiej i pełnił ważną rolę w reformie Kościoła katolickiego w Polsce. Był zwolennikiem tolerancji religijnej i propagował idee humanistyczne i liberalne.

Jego twórczość była bardzo wpływowa i cieszyła się dużym uznaniem w całej Europie. Ignacy Krasicki jest dziś uważany za jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy i intelektualistów XVIII wieku.

1. Światowy człowiek

Ignacy Krasicki, gdyż pomimo, że był Polakiem to pobierał nauki w Rzymie. Wcześniej pobierał nauki w Jezuickim Kolegium Lwowskim. Zwiedził Rzym, Berlin, Poczdam oraz Sanssouci.

2. Młodość

Ignacy Krasicki urodził się 3 lutego 1735 roku w Dubiecku koło Przemyśla w rodzinie szlacheckiej. W młodości uczył się w jezuickim Collegium Lwowskim, gdzie zdobył wiedzę z zakresu humanistyki, filozofii i teologii. Następnie studiował w Rzymie w latach 1759-1761, gdzie miał okazję poznać najnowsze prądy myśli oświeceniowej i literaturę włoską. Po powrocie do Polski, został kanonikiem katedry we Fromborku, a w 1766 roku został mianowany biskupem warmińskim.

Młodość Krasickiego była czasem intensywnego kształcenia i poznawania różnych kultur i prądów myśli. Jego edukacja w szkołach jezuickich oraz pobyt w Rzymie wpłynęły na jego rozwój intelektualny i artystyczny. Młody Krasicki był bardzo zdolny i ambitny, co przyczyniło się do jego późniejszych sukcesów jako pisarza, poety, a także jako biskupa i arcybiskupa.

3. Ojciec – sędzia ziemski

Ojciec Ignacego Krasickiego, Tomasz Krasicki, był sędzią ziemskim, czyli urzędnikiem niskiego szczebla, i nie miał wyższych stanowisk ani wpływów pozwalających na zapewnienie synowi wysokiego statusu społecznego czy możliwości studiowania. Ignacy Krasicki osiągnął swoją pozycję dzięki własnym zdolnościom i pracowitości, a także dzięki poparciu i uznanie innych znaczących postaci swojej epoki, takich jak król Stanisław August Poniatowski.

4. Zasłużony dla ojczyzny

Był on oddanym patriotą i działał na rzecz dobra Rzeczypospolitej, a jego praca w Senacie była związana z jego pozycją biskupa i arcybiskupa, a nie ze względu na poziom kulturowy czy społeczny. Krasicki był raczej zwolennikiem umiarkowanej polityki wobec Rosji, a nie podejmował szczególnie aktywnej roli w reagowaniu na negatywne działania Rosji wobec Polski.

5. Wykształcenie

Wysokie wykształcenie Krasickiego, które zdobył w szkołach jezuickich i podczas pobytu w Rzymie, umożliwiło mu pisanie utworów literackich. Był on autorem wielu dzieł, w tym satyr i fraszek, poematów i bajek, które cieszyły się popularnością wśród ówczesnej publiczności.

Krasicki był także założycielem i redaktorem czasopisma „Monitor”, które miało na celu propagowanie idei oświecenia i reform społecznych w Polsce. Czasopismo to rzeczywiście czerpało inspirację z brytyjskiego periodyku „The Spectator”, który uważany jest za wzorzec dziennikarstwa anglojęzycznego.

6. Kłopoty polityczne i pisanie

Istnieją różne opinie na temat Krasickiego jako pochlebcy i krasomówcy, niektórzy uważają, że był on w stanie napisania pochlebnych wierszy na zamówienie, ale wielu krytyków uznaje, że to tylko stereotypowe opinie, a jego praca literacka jest dowodem na jego wielki talent i geniusz literacki.

Co do sytuacji politycznej, w której znalazł się Krasicki jako biskup warmiński, faktycznie był on w trudnej sytuacji ze względu na naciski ze strony Rosji i sytuację polityczną w Polsce w czasie jego rządów. Jednak Krasicki działał zawsze w interesie dobra Rzeczypospolitej, a jego praca literacka i kulturowa odegrała ważną rolę w kształtowaniu języka polskiego i rozwoju polskiej kultury.

7. Książę poetów polskich

Wysoka jakość edukacji, którą otrzymał Krasicki, oraz jego wielki talent i wytrwała praca przyczyniły się do tego, że stał się jednym z najważniejszych przedstawicieli polskiego oświecenia i ojcem literatury polskiej. Jego dzieła, takie jak „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”, „Monachomachia”, „Satyry” i wiele innych, cieszyły się dużą popularnością w swoim czasie i przyczyniły się do kształtowania języka polskiego oraz kultury narodowej. Jednak opanowanie języka polskiego przez Krasickiego wynosiło 100%, ponieważ był on uważany za jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy i językoznawców swojego czasu.

8. Utwory tłumaczone na wiele języków

Dzieła Ignacego Krasickiego przetłumaczono na wiele języków, a jego twórczość jest znana i cieszy się uznaniem w wielu krajach europejskich i nie tylko. Krasicki był jednym z najważniejszych przedstawicieli polskiego oświecenia i jego twórczość miała wpływ na rozwój literatury i kultury nie tylko w Polsce, ale także w Europie. Jego dzieła były tłumaczone na języki takie jak francuski, niemiecki, angielski, włoski, hiszpański i wiele innych, a jego wkład w kulturę europejską został doceniony przez liczne pokolenia czytelników i krytyków literackich.

9. Liczne rodzeństwo

Ignacy Krasicki wywodził się z bardzo licznej rodziny, miał czterech braci i dwie siostry. Jednak warto podkreślić, że w jego czasach istniały różne sposoby na zdobycie wykształcenia i awans społeczny, a pochodzenie z licznej rodziny niekoniecznie musiało przeszkadzać w osiągnięciu sukcesu.

Krasicki sam swoim przykładem pokazał, że talent, praca i wytrwałość są ważniejsze niż pochodzenie czy sytuacja materialna. Choć z drugiej strony, należy pamiętać, że w jego czasach dostępność do wykształcenia i możliwości awansu społecznego były znacznie ograniczone w porównaniu do dzisiejszych czasów.

10. Zamożność

W rzeczywistości Ignacy Krasicki nie był osobą szczególnie majętną i nie posiadał znacznych środków finansowych, które mógłby włożyć w swoją pracę literacką. Krasicki czerpał głównie zyski z publikacji swoich dzieł i wynagrodzenia za swoją pracę jako biskup i arcybiskup, a nie z posiadanych majątków. Co do jego udziału w tworzeniu czasopisma „Monitor”, to był on współzałożycielem i redaktorem, ale nie był jedynym inwestorem w ten projekt.

Mimo że Krasicki posiadał wykształcenie i wiedzę, dzięki którym mógł tworzyć teksty dla czasopisma, to nie można powiedzieć, że jego wysokie progi społeczne miały bezpośredni związek z jego pracą literacką. Jego talent i wytrwała praca, a nie pochodzenie czy majątek, przyczyniły się do jego sukcesów literackich.